ཡ་ ཉིནམ་ཤར་ཅིག་ཟེར་ཚེ་ཤར་མི་མས་ སྐརམ་མིན་དྲུག་ཤར་ཚེས་གྱི་ཟེར་མས་ ཏེ་སྐརམ་མིན་དྲུག་ཤར་ས་འདི་གི་ཧོངས་ལས་མས་སྦ་ འ་ནཱི་ སྐྱེ་པའི་རྣམ་རྒྱལ་ཕུན་ཚོགས་ཟེར་མི་དང་ བ་ད་ཅན་མའི་རིན་འཛིན་འདི་ ཏེ་སྐྱེས་པའི་རྣམ་རྒྱལ་ཕུན་ཚོགས་ཟེར་མི་འདི།

It's said the Sun is shining, but it's not. When the pleiad stars shines, it shines from here. Namgay Phuntsho and Batha Chenmai Rinzi

ཏེ་ རི་ཏ་ཁ་ལས་ཨིན་མས་སྦ་ ཏེ་ བུམོ་བ་ད་ཅན་མའི་རིན་འཛིན་ཟེར་མི་འདི་ མར་ཏེ་རི་མི་ན་ལས་ཨིན་མས་སྦ་ རི་མི་དགའཝ་གཤམ་གྱི་དགའ་ལོ་ཟེར་ཏེ་ འ་ནཱེ་སྦེ་ སླབ་ནི་ཡོད་མར་ལས་འབད་བ་ཅིན་ ཏེ་ རྒྱང་(གདངས)འཐེན་བློ་སླབ་ནི་འདུག་ འ་ནཱི་སྦེ་སྐད་རྒྱང་འཐེན་ ཏེ་ སྐད་རྒྱང་འཐེན་མ།

Namgay Phuntsho was from Ritakha and Bum Batha Chenmi Rinzi was from Rimina. The beautiful Rimi is sitauted in the lower valley, they says in tune from below, that they cannot vocalize and even cannot conclude.

སྐད་འཐེན་ཡང་མི་ཚུགས་ ཏེ་ རྫོགས་ནི་ཡང་མི་འོང་མ་སྨོ་ཤིག? ཨ་ཙི་ཅིག་ ཚིག་སྦེ་ སླབ་སྦེ་ ང་བཅས་ འ་ནཱེ་སྦེ་འབདཝ་ད་ ཏེ་བུམོ་བ་ད་ཅན་མའི་རིན་འཛིན་དང་ སྐྱེ་པའི་རྣམ་རྒྱལ་ཕུན་ཚོགས་ཟེར་མི་འདི་ ཏེ་རོགས་ ཨའི་ ཡར་སྐྱེ་པའི་རྣམ་རྒྱལ་ཕུན་ཚོགས་ཀྱི་ ཨའི་དང་ཨ་པ་ ཏེ་རྒྱ་ལ་ ཏེ་ནཱ་ བུམོ་བ་ད་ཅན་མའི་རིན་འཛིན་གྱི་ ཨའི་དང་ཨ་པ་ཏེ། we cannot conclude that, Bum Batha Chenmi Rinzi and Phuntsho Namgyal parents had arranged their marriage when they were born.

ཆུང་ཀུ་བསྒང་ལས་སྐྱེས་ཚརཝ་ཅིག་ གཉེན་ཏེ་ གཅིག་ཧྲ་ནི་སྦེ་ ཁོ་ར་ བློ་འ་ནཱེ་སྦེ་ རྐྱབ་རྐྱབ་མས་སྦ་ ཏེ་རྐྱབ་འབད་སྦེ་ ཆུང་གཉེན་བཏགས་བཞག་ ཡུདཔ་ཅིག་ཏེ་ ནོར་ ལོ་བཅོ་ལྔ་རེ་ཡར་སོང་ནུག་ ཁོང་གཉིས་ཀ་ར་ ལོ་བཅོ་ལྔ་འགྱོ་ ཏེ་བུམོ་རོགས་འདི་ཕར་ རི་མི་ནང་ལས་ཨིན་མས་ རྡོ་རྗེ་བུད་དར་ཟེར་ཏེ་ བུམོ་རོགས་འདི་དང་ ཏེ་བ་ད་ཅན་མའི་རིན་འཛིན་ ག་ནཱི་བར་འཆམ་ ཁོང་གཉིས་ག་ནཱི་བར་འཆམ། when Bum Batha Chenmi Rinzi turned 15 years old she had a friend from Remi called Dorji Buddha and they formed a bond that was inseparable.

མཐུན་ཏོག་ཏོ་སྦེ་ཏེ་ གཅིག་གི་གཅིག་གི་ཁ་ལས་ གཅིག་གི་གཅིག་གིས་ བཟའ་རུང་ཡང་ འདོད་པས་སྦེ་ཏེ་ ཁོང་ར་གཉིས་ ག་ནཱི་བར་འཆམ་སྡོད་སྡོདཔ་མས་སྦ་ ཏེ་ནོར་འཚོ་རུང་ཡང་གཅིག་ཁར་སྦེ་ འ་ནཱི་སྦེ་སྡོད་སྡོདཔ་ཅིག་གི་བར་ན་ ཏེ་རྒྱ་ལ་བསྟན་འཛིན་འབྲུག་རྒྱལ་ཟེར་མི་དེ་གིས་ ཏེ་མནའམོ་ཅིག་དགོ་ནི་སྦེ་ མོ་ཁོ་ཏེ་ དེ་ལན་ཏེ་ མར་ལས་ ཁོ་གི་འཇའ་རོགས་ཅིག་ཡང་། they had been so close that they even shared foods harmoniously, and even went to gaze cattle and were so bonded when Jala Tenzin Drugay send a servant in search of bride at Nyizer Dromchod

ཉི་ཟེར་སྒྲོམ་མཆོད་ཀྱི་སྐབས་ལུ་ ད་བུམོ་ རིཔ་ཚོ་ཁ་གཅིག་གི་ནང་ལས་ བུམོ་ག་ལེགས་པ་བལྟ་སོང་ཟེར་ཏེ་ བལྟ་བར་བཏང་བཏངམ་མས་ཏེ་ ཏེ་བལྟ་བར་བཏངམ་ད་ ཏེ་མར་ སྐྱེ་པའི་རྣམ་རྒྱལ་ཕུན་ཚོགས་ཟེར་མི་ ནཱ་ སྐྱེ་པའི་རྣམ་རྒྱལ་ཕུན་ཚོགས་ཟེར་མི་འདི་ ཡར་རི་ཏ་ཁ་ལས་ཨིན་མས། བ་ད་ཅན་མའི་རིན་འཛིན་ཟེར་མི་འདི་ མར་རི་མི་ད་ལས་སྦེ་ ཏེ་ ཁོང་ལྟདམོ་བལྟ་བར་འགྱོཝ་ད་། when the servant went in search for the most prettiest girl in Rib Tshoka valley, also present to witness the Nyizer Domchod was Namgay Phuntsho from Rithaka and Bum Batha Chenmi Bumo from Rimidha.

ག་ལས་ར་བལྟ་རུང་ ཏེ་འ་ནཱི་ བ་ད་ཅན་མའི་རིན་འཛིན་འདི་ར་ ལེགས་དོཝ་མས་ཏེ་ ཏེ་ འ་ནཱི་ལེགས་པས་ཟེར་ཏེ་ ཕྲང་ཕྲང་མར་ རྒྱ་ལ་བསྟན་འཛིན་འབྲུག་རྒྱལ་འབད་སར་ཏེ་ ནཱ་ དེ་ལས་ཏེ་ རྒྱ་ལ་བསྟན་འཛིན་འབྲུག་རྒྱལ་འབད་སར་ སླབ་པར་ཐོན་སོང་ནུག་ཁོ་(གི་)འཇའ་རོགས་དེ་གིས་ ཏེ་ མར་འགྱོ་བའི་བསྒང་ལས་ འ་ནཱི་སྦེ་ཨིན་མས། ཨ་ཡི་དྲགས་པས་ཟེར། so when the servant saw Bum Batha Chenmi Rinzi he quickly went to report to Jala Tenzin Drugyal that she was the most prettiest of them all.

དེ་ལས་ཏེ་ རྒྱ་ལ་བསྟན་འཛིན་འབྲུག་རྒྱལ་གྱིས་ དེ་འཕྲོ་ལས་འོང་ ཏེ་ཨའི་དང་ ཨ་པ་ལུ་ སླབ་སླབ་མས། ཏེ་ཁྱོད་ཀྱི་ བུམོ་འདི་ ངེ་གནའ་མར་དགོ་ནི་ཟེར་ ག་དེ་སྦེ་རུང་དགོ་ནི་ཟེར་ ཏེ་ ཁྱོད་ར་ བུ་མོའི་རིན་ཡང་ཏེ་ ག་ཅི་དགའཝ་བྱིན་ནི་ཟེར་ ཏེ་བློཝ་རྐྱབ་རྐྱབ་མས་ཁོང་ ཏེ་བཏུབ་ཟེར་ཏེ་ ཁྱོད་ར་བུམོ་ ད་རེས་ནངས་པ་ཤོག་ཤིག་ཟེར་ ནངས་པ་འོང་པ་ཅིན་ཏེ། Immediately Jala Tenzin Drugyal went to meet her parents and said that we wants Bumo Batha Chenmi Rinzi as his consort by any means, also he promised to give anything they asked if she agreed to marry him.

ངེ་བུམོ་དེས་ ཨ་ཡར་ལུ་བཏང་འོང་ཟེར་ཏེ་ ཏེ་བུམོ་དེ་ཡང་ ཏེ་འདི་གི་ནངས་པ་སླབ་སླབ་མས། དབའི་ བ་ད་ཅན་མའི་རིན་འཛིན་ ཨ་རྟག་གྱོན་མི་གོ་ལ་འདི་ བཞག་སྨ་རེ་ཟེར་ ད་རིས་ སྐེད་སྐེད་ཐག་ཡང་བཏགས་སྦེ་སོང་ཟེར་ གོ་ལ་ཡང་སོར་སོང་ཟེར་ ཏེ་ལྟོ་མཛར་ཡང་ ཨོ་ཏོག་ཏོ་སྦེ་ བཅིང་འབག་ཟེར་ དེ་ལས་ད་ ཡར་རྨགས་པའི་ལེགས་པའི་ བལྟ་སོང་ཟེར་ཏེ་ བུམོ་འདི་ལུ་ འ་ནཱེ་སྦེ་ སླབ་སླབ་མས། so the next day her parents told her to go and look for a husband. They asked her to wear a dress that she didnt wear everyday and to wear a decent dress which was pleasing to the eyes. Her parents also mentioned that she pack a decent meal for the journey

ཏེ་ མོའི་བསམ་པ་ལསནི་ སྐྱེ་པའི་རྣམ་རྒྱལ་ཕུན་ཚོགས་བལྟ་སོང་ཟེར་སླབ་ མནོ་བསམ་བཏང་སྡོད། དེ་ལས་ ཨའི་དང་ཨ་པ་གིས་ འ་ནཱེ་སྦེ་ཏེ་ རྒྱ་ལ་བསྟན་འཛིན་འབྲུག་རྒྱལ་གྱི་གནའ་མར་བཏང་ནི་སྦེ་ འ་ནཱི་སྦེ་ བློ་སླབ་སླབ་མས་ཏེ་ཁོ་ར་ ཏེ་འ་ནཱི་སྦེ་ དེ་ལས་ཏེ་ མར་ལས་སྦེ་ཏེ་ སྐྱེ་པའི་ ནཱ་ རྒྱ་ལ་བསྟན་འཛིན་འབྲུག་རྒྱལ་གྱིས་ཏེ་ མར་ལས་སྦེ་སོང་ད་ཏེ་ ཁོང་ ཨ་ཡར། when she was asked to go look for a husband, she thought they were asking her to go and see Namgay Phuntsho. But her parents planned otherwise, it was Jala Tenzin Drugyal whom she was to meet.

དེ་ལས་ ཨའི་དང་ ཨ་པ་གིས་ སླབ་སླབ་མས། ནོར་རྡོ་ཁལ་གསུམ་བཅོ་ལྔ་ཡོད་ཟེར་ འ་ནཱི་རེདེ་ གཤོང་གི་ནང་ལས་བཏང་ ཏེ་ཡར་ སྡོད་སྨ་རེ་ཟེར་ཏེ་ ཁྱོད་རའི་ རྨགས་པའི་ལེགས་ཧིང་ བལྟ་སོང་ཟེར་ཏེ་ ཏེ་འེང་ཟེར་ཏེ་ སོང་སོངམ་མས་ཏེ་ ཁོང་མོ་ སོང་འབད་སྦེ་ ཏེ་ཁོང་གཉིས་ཡར་སྡོད་ ཏེ་ཁོང་གསུམ་ཁ་ར་ཏེ་ ཆབ་ཆབ་ཟེར་ཏེ་ རྩེདམོ་རྡོ་ཅུང་རྐྱབ་ནི་ཡོདམས་སྦ་ ཏེ་ཆབ་ཆབ་རྐྱབ་སྦེ་སྡོདཔ་ད། her parents were intending to go check the qualities of Jala Tenzin Drugyal but Bum Batha Chenmi Rinzi and her friend Dorji Buddha went to see Namgay Phuntsho instead. while they were a game called chab chab.

ཏེ་མི་ གོ་ཅུང་ དེམ་ ཐེརམ་གོ་གནགཔོ་ རྒྱ་ཤུགས་(རྒྱ་ཆེན)གོ་གནགཔོ་གྱོན་མི་ཅིག་ མགུ་རྒྱ་ཞྭམོ་བཙུགས་མི་ཅིག་ དཔའ་རྟགས་སྐེད་སྐེད་བཏགས་མི་ཅིག་ ན་འཐན་སྦེ་ ཁོང་ བལྟ་ཡར་སོང་ཡི་ཟེར་མས་ལོ། ཏེ་ མོ་བ་འདི་དེ་ མོ་ བུམོ་རོགས་ རྡོ་རྗེ་བུད་དར་ཟེར་མི་འདི་ ཏེ་ཨ་ཙི་ཅིག་ རྩེ་ཐང་ཐང་ཡོདཔ་མས། ཨུམ་ ད་ཅིག་དེ་ཨིན་མས་སྨ་རེ་མནོ་ ཏེ མོ། a man in a black gho wearing a hat, who was also decorated with a sword came along and he captured their attention. But it was Dorji Buddha who seemed to be a little livlier than the two of them

བ་ད་ཅན་མའི་རིན་འཛིན་ ཁྱོད་ར་ ནཱ་སྡོད་སྨ་རེ་ཟེར་ཏེ་ ང་མར་ཚར་ཅིག་འགྱོ་དགོ་པས་ རི་མི་ནང། ཁྱོད་ར་ ངེ་ནོར་འདི་ ཨ་མར་མར་ རྫིང་མར་ལས་སྐྱོར་འབད་སྦེ་ འ་ནཱ་སྡོད་ཤིག། ང་ ད་ལྟ་ར་འཐོན་ནུག་ཟེར་ སླབ་འབད་སྦེ་ ཏེ་ མར་སོང་བའི་བསྒང་ལས་ ཨིན་མས་ཟེར་མས་ལོ་ ཨའི་འདི་གིས་ པུས་མོ་འདི་མར་བརྡབ་ ཇ་ཕྲུག་རྐྱབ་དེས་ཟེར་མས་ལོ། ཨཔ་འདི་དང་ ཁོ་ཡར་ ཆང་སྦང་ཆང་ འཐུང་དེས་ཟེར་བའི་ལོ། then Dorji Buddha told Bumo Batha Chenmi Rinzi to stay here while she went to Rimina for a bit, she also asked her to gather her cows from the field. when she reached Bum Batha Chenmi Rinzi's house she was her mother wielded to her knees offering bangchang to her father.

ཏེ་ འཐུང་འབད་སྦེ་ དེ་ལས་ཏེ་ གླང་དེ་ཡང་ མོའི་རིན་ངོ་། འེང་ གླང་ཅུང་དར་གྱིས་ རྒྱན་མི་དེ་ཡང་ མོ་རིན་ངོ་། རྟ་ལས་སྒ་གྱིས་རྒྱན་ གཡུ་ཁྲ་པར་ཏྲ་བརྐོ་ པ་ཏྲ་སྦུག་ལུ་བསྡམས་མི་དེ་ཡང་ མོ་རིང་ངོ་། དེ་ལས་ དངུལ་ཀྲམ་ཐུར་མ་བཅིངས་མི་འདི་ཡང་ མོ་རིན་ངོ་ གཟང་ཀྲམ་བྱེ་ཁ་མཇལ་མི་དེ་ཡང་ མོ རིན་ངོ་། འབད་བའི་བསྒང་ལས་ཏེ། then she inquired the parents about the man in black gho and found out from them that it was Jala Tenzin Drugyal.

ཨའི་དང་ ཨ་པ་ཡང་ ཏེ་འ་ནཱེ་སྦེ་ཏེ་ ཨིན་མས་ཟེརཝ་མས་ལོ། དེ་ལས་ཏེ་ ཁོ་ མོ་ དེ་འཕྲོ་ལས་ ནཱ་ལས་སྦེ་ ཡར་འགྱོ་ ཏེ་ མོ་ བལ་འཁལ་འཁལ་ནི་ཡོདཔ་ཨིན་མས་ བལ་འཁལ ཏེ་ དེ་བསྒང་ བལ་འཁལ་ཡོདཔ་མས་སྦ་ཏེ། འ་ནཱི་ གཡུས་རས་དང་ འ་ནཱི་འདྲཝ་ འཁལ་དོ་ཡོདཔ་མས་སྦ་ཏེ་ འ་ནཱི་ འཁལ་ཡི་འཁལ་ཡི་སྦེ་ཏེ་ ཡར་སོངམ་ད་ དེ་ལས་ཏེ་ བུམོ་བ་ད་ཅན་མའི་རིན་འཛིན་ ཏེ་ད་ལྟོ་འོང་མི་འདི་ རྒྱ་ལ་བསྟན་འཛིན་འབྲུག་རྒྱལ་ཨིན་མས་ཟེར། when Bum Batha Chenmi Rinzi was weaving cotton her friend Dorji Buddha reached and told her who the man in the black gho was.

མི་ནང་ བློ་རྐྱབ་ ཁྱོད་ནངས་པ་ལྟདམོ་ ནངས་པ་དྲོ་པ་ལས་ གནའ་མར་ཡར་ཉོ་བས་ཟེར་ཟེརཝ་མས་ དེ་ལས་ མོ་ སླབ་སླབ་མས་ དབའི་ བུམོ་རོགས་རྡོ་རྗེ་བུད་དར་ཟེར་ རང་ཁ་ཨིན་བདག་འཛིན་འབད་ རོགས་ཁ་ཨིན་རོགས་སྤྲོད་ཟེར་ ཁྱོད་ང་མ་དཀྲོག་ཟེར་ སླབ་སླབ་མས་ ཏེ་ཨིན་ན་ སླབ་པ་མགོ་འཐད་མེད་ ཁྱོད་རང་ནངས་པ་བལྟ་ཤིག་ཟེར་ཟེརཝ་མས་ ཏེ་དབའི་ ད་ག་དེ་སྦེ་འབདཝ་དྲག་ག་སྨོ་ཆ་རོགས་ཟེར་ཟེརཝ་མས། Then Dorji Buddha told her that it was Jala Tenzin Drugyal and she was to be taken as his consort the next morning. but Bum Batha Chenmi Rinzi was in disbelief and said choose your words properly and if its others words, give it back. in reply Dorji Buddha said if you disagree with my words then you will know tommorow. after Bum Batha Chenmi Rinzi was convinved and asked her friend about what to do if it was true.

དེ་ལས་ཏེ་ ཆ་རོགས་དེ་གིས་ སླབ་སླབ་མས་ ག་དེ་སྦེ་དྲག་སྦ་ཏེ་ ད་ ཁྱོད་ར་ སྐྱོམ་གཟར་སོང་ཟེར་ཟེརཝ་མས་ སྐྱོམ་གཟར་ཏེ་སྦེ་འགྱོ་ནི་ར་མམ་ ཁྱོམ་ནང་ཟེར་ཟེརཝ་མས་ ཏེ་ ནོར་ཁལ་གསུམ་བཅོ་ལྔ་འདི་ཏེ་བཏགས་ ནོར་བ་རུ་བཏགས་སར་བ་རུ་བཏགས་ སྦོམ་བཏགས་སར་སྦོམ་བཏགས་ ཆུང་ཀུ་བཏགས་སར་ཆུང་ཀུ་བཏགས་བཞག་ མར་ལས་ཡར་འཛེག་པན་ ཏེ་ཨའི་གིས་ སླབ་སླབ་མས། Then Dorji Buddha said, what can be done rather eat your lunch and go home.

བུམོ་བ་ད་ཅན་མའི་རིན་འཛིན་ ཁ་ཅིག་སྐོམ་ཐོན་ཡི་མེན་ན་ཟེར་ ཁ་སྐོམ་ཐོན་འོངན་ ཆང་སྦང་བཞག་ཡི་ཟེར་ཟེརཝ་མས་ རླུང་ཅིག་དཀྱིལ་ཏེ་ཐོན་པའི་ན་ རླུང་དཀྱིལ་ཏེ་ཐོན་འོང་པ་ཅིག་ ཇ་བསྐོལ་བཞག་ཡི་ ཟེར་ཟེརཝ་མས་ ལྟོ་ཅིག་བཀྱེས་ཏེ་ཐོན་པའི་ན་ ལྟོཝ་ཅིག་བཀྱེས་ཐོན་པ་ཅིན་ བཤམ་ཞར་དཀར་ཅུང་གཡོ་བཞག་ཡི་ཟེར་ཟེརཝ་མས་ དེ་ལས་ཏེ་ སྐེད་ལུ་བཏགས་པའི་གཟི་ཅུང་བྱང་དཔ་ཨིན་ན་ཟེར་ཟེརཝ་མས་ སྐེད་ལུ་བཏགས་པའི་གཟི་ཅུང་ཡང་མ་བྱང།

when she reached home her mother said if you are thirsty then we have plenty of (fermented grain drinks) bangchang, if you want tea then we have plenty of tea, if you are hungry then we have plenty of food in the pot. then she asked did you lose the jewel that you wear? and Bum Batha Chenmi Rinzi rep;lied, no i didnt loose it.

བུམོ་ང་རའི་ སྐེད་ལུ་བལྟ་ཟེར་ཟེརཝ་མས་ འེང་ ནོར་ལུ་ བྱང་གཏོར་མ་ཤོར་ ནོར་ལུ་བྱང་གཏོར་ཤོར་ མར་ཨོ་ཀ་ནང་ལུ་ ནོར་བ་རུ་བཏགས་ས་བ་རུ་བཏགས་ བུ་རུ་བཏགས་སར་བུ་རུ་བཏགས་ཡི་ཟེར་ཏེ་ ལྟོ་ཅིག་བཀྱེས་ཏེ་མ་འོང་ ཁ་ཅིག་སྐོམ་ཏེ་མ་འོང་ རླུང་ཅིག་དཀྱིལ་ཏེ་མ་འོང་ཟེར་ དྲོ་པ་ལྷ་བ་ལེགས་མི་འདི་ བུམོ་ང་རའི་ ཆ་ལུགས་དེ་སྦེ་ར་ཨིན་ཟེར་ཏེ་ ཕྱི་རུ་གཟའ་སྐར་གནག་མི་འདི་ ད་ཡབ་ཆེན་གཉིས་ཀ་ལེགས་མི་ཟེར་ ང་རྒྱ་ལ་བསྟན་འཛིན་འབྲུག་རྒྱལ་གྱི་ གནའ་མར་མི་འགྱོ་ཟེར་ཟེརཝ་མས།

i didnt lose any cattles and i also tied them in their respective places. also i am not thirsty, nor am i hungry and warned her parents that, come tommorow morning i wont go with Jala Tenzin Drugyal as his bride.

དེ་ལན་ སླབ་པའི་བསྒང་ལས་ དེ་ལན་ཏེ་ ཨའི་གིས་ ང་མི་ཤེས་ ཁྱོད་ར་ ཨ་པ་དང་ཕྱད་སོང་ཟེར་ ཏེ་ཨ་པ་འབད་སར་ བཏང་ད་ནུག་ཏེ་ དེ་ལན་ཏེ་ མོ་འ་ནཱེ་འབདཝ་ད་ ཏེ་གཟིམ་ཅུང་ནང་ལས་ཕར་ མོ་ཨ་པའདི་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་མས་སྦ་ ཏེ་ མོ་ ཨ་ཁུ་འདི་ ཏེ་དབང་རྫོངཔ་ཨིན་མས་སྦ་ནཱི་བསྒང་ དཔོན་དེ་གི་གཡུག་མི་མས་སྦ་ཏེ་ འ་ནཱེ་སྦེ་ དབང་་རྫོངཔ་གི་ དེ་ལས་ཏེ་ མོ་སྒོ་ཁར་ལས་འཛུལ་ནི་འབདཝ་ད་ དབའི་ ནཱེ་སྦེ་མ་འབད་ཟེར་ཏེ། on hearing this, her mother plainly told her that she would'nt have any idea on the matter and that she go see her father. But she was to find that her father was away and instead, she was confronted by her Uncle who held the rank of Wangzop. Her Uncle then pleaded to refrain from doing this.

དེ་བསྒང་བཀབ་ནེ་མེད་པ་ཅིན་ སྟོད་གོ་འདི་ གཉའ་གཟར་རྐྱབ་སྟེ་སྦེ་ འགྱོ་མས་སྦ་ཏེ་ སྟོད་གོ་གཉའ་གཟར་རྐྱབ་སྨ་རེ་ཟེར་ པུས་མོ་ཤཝ་ ནཱ་ པུས་མོ་མར་ས་བརྡབ་ཟེར་ ལགཔ ཐལ་མོ་སྦྱར་ ཏེ་ཨ་པ་ལུ་ ཞུ་ཟེར་ཟེརཝ་མས་ ཏེ་འེང་ཟེར་ཏེ་ དེ་ལས་སླབ་མས་ ཨ་པ་ མི་ཁལ་བརྒྱད་ཀྱི་ལྷག་མཇུག་ མི་ཁལ་དགུ་གི་ཆུང་ཤོས་ཨིན་ཟེར་ ས་ཐལ་ཚེ་ ས་ལུ་བཀྲམ་མི་འདི་ དེ་ཡང་ ངེ་གི་ཧོངས་་་ནཱ་ལཱ་འཕྲོ་ཨིན་ཟེར་ཏེ He then advised her to put on her Toego as was the tradition those days when one without kabney and, that she should kneel before him and beg. She tells her father that she is the waste of one hundred and sixty people and she is smaller than another hundred and eighty. a drust of soil spread at the ground, it was continuation task for me.....

ནོར་ཡང་ངེ་གི་ཨིན་ ག་ར་ང་ཨིན་ ད་ ང་རྒྱ་ལ་བསྟན་འཛིན་གནའ་མར་ མི་འགྱོ་ཟེར་ཟེརཝ་ཨིན་མས་ དེ་ལས་ ཨཔ་དེ་གིས་ འེང་ ཕྱག་ཤན་ པ་སངས་བསྟན་འཛིན་ གཟར་ཤིང་སྟེང་ལས་ ཕབ་ནི་དེ་ཅིག་འབད་དོ་ཟེར་ གྱི་རིང་སྐམམ་ཆོས་འཛོམས་ འབལ་ནི་ཅིག་འབདཝ་ཟེར་ཏེ་ བུམོ་དེ་ མགུ་ལས་འཇུག་ཐང་ཐང་ འཇུག་ལས་མགུ་ཐང་ཐང་ཏེ་ གྱི་རྟགས་ཀྱི་བརྡུངས་ཏེ་ ཨཔ་དེ་གིས། She told, "Even the cows are mine, everything belongs to me. I will not go". Her father didn't take it well and angrily got his sword and beat her, and he did not spare any part of her body.

ཏེ་ འ་ནཱི་སྦེ་ཏེ་ མོ་དྲན་མེ་བཟོ་ནུག་ཏེ་ དེ་ལས་ མོ་བུམོ་རོགས་འདི་གིས་ཏེ་ མ་ད་ གསན་མི་ཚུགས་པས་ ད་ང་བཅས་ ཚེ་གཅིག་གི་ཆ་རོགས་ཨིན་ཟེར་ཏེ་ ཕར་ལས་ མོའི་རྒྱབ་སྟེགས་ཤུབས་རྒྱབ་སྟེགས་ནང་སྐྱོར་ དེ་ལས་ཕར་ མོ་རའི་གཟིམ་ཅུང་ནང་བཀལ་འབད་བའི་བསྒང་ལས་ ཏེ་ནུབ་ཕྱེད་ཡར་སོངཔ་མས་ ཏེ་ནུབ་ཕྱེད་འགྱོ་ དེ་ལསན་ ནུབ་ཕྱེད་དེ་ཅིག་ཁར་ལུ་ ཏེ་ཨ་རྟག་ར་སྒོ་ཕྱེ་མི་ ཨཔ་ཀྲ་ཀྲ་འོག་གི་ཡབ་ཆེན་ཟེར་ཏེ་མར། His thrashing made her unconcious. Her friend Dorji Buddha felt unbearable as a friend of lifetime. Dorji Buddha་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་ put off her back apron and took her to home while it was mightnight. It was Ap Ta Ta basement father who open door at mightnight.

ཨོག་(ཨོ་ཁང་)ནང་སྡོད་མི་ བུཚུ་ཅིག་ཡོདཔ་མས་ རྒྱ་བོ་ཅིག་ཡོད་མས་ ཁོ་ར་གི་ འ་ནཱི་ཏེ་ སྒོ་ཕྱེཝ་ཅིག་ འ་ནཱི་འོང་ ཨཔ་ཀྲ་ཀྲ་འོག་ཡབ་ཆེན་ ག་ཅི་སྦེ་དཔ་ཨིན་ན་ ཏེ་མོ་ དེ་བསྒང་ལས་ བུཚུ་སྐྱེ་ནི་ཡོད་མས་སྦ་ ད་ མོ་བུཚུ་ཤོར་སོངམ་འདྲས་ཟེར་ མནོ་བསམ་བཏང་ཆེཝ་མས་ ཨཔ་ཀྲ་ཀྲ་ཡབ་ཆེན་ཟེར་མི་གིས་ དེ་ལས་ཏེ་ དབའི་ཚར་ཅིག་ ཡུདཔ་ཐེངས་ཅིག་ ཡར་ལོང་ཞིནམ་ན་ ཁྱོད། As they had reached her house, Ap Ta Ta who lived in the basement opened the door and wondered what had happened to her. As she was pregnant that time, he thought that she might have had a miscarriage, so he asked her to get up once.

ཡར་ སྐྱེ་པའི་རྣམ་རྒྱལ་ཕུན་ཚོགས་འབད་སར་སོང་ ག་དེ་འབད་རུང་ཤོག་ཟེར་སླབ་ད་ ཡུདཔ་ཐེངས་ཅིག་ཤོག་ཟེར་ སླབ་ད་ཟེར་ཟེརཝ་མས་སྦ་ དེ་ལས་ འེང་ཟེར་ཏེ་ ཁོ་སོང་ དེ་ལས་ཏེ་ མར་ལས་ཆུ་རིལ་ རྡོ་གསུམ་འཐུ་འབག་ དེ་ལས་ མེ་ཆག་ཅིག་སྟེགས་འབད་སྦེ་ ཁཝ་ཅིག་བཙུགས་ཏེ་ཡར་སོང་ སྒོ་ ཤར་སྒོ་འདི་ཁ་ལུ་ སྒོ་ཅུང་ཤར་སྒོ་དེ་ཁར་ལས་ རྡོ་དྲངས་རུང་ཡང་ ཚོར་ན་མེདཔ་མེད་ ནུབ་སྒོ་དེ་ཁར་ལས་ ཐེངས་པོ་ཅིག་རྐྱབ་པའི་བསྒང་ལས་ཏེ་ ཏེ།

Dorji Buddha asked him to go see Namgay phuntsho and that he came once. Then he got three river stones, prepared his bedding and took a cane with him as he left. On reaching the house first he tried the door on the east and then threw a stone at the window too. There was no response.

གནག་ལེ་ ཁོ་ཚོརཝ་ད་འབདན་ དབའི་ ད་ཅི་འབད་ཟེར་ཏེ་ ཨཔ་ན་ཆེ་བའི་ན་ཟེར་ ཨའི་ན་ཆེ་བའི་ན་ཟེར་ ཏེ་བུམོ་ མོ་ར་ ན་ཆེ་བའི་ཨིན་ན་ཟེར་ཏེ་ ཨཔ་ཡང་མ་ན་ཟེར་ ཨའི་ཡང་མ་ན་ ཡབ་ཆེན་ཡང་མ་ན་ ཡུམ་ཆེན་ཡང་མ་ན་ཟེར་ བུམོ་ མོ་ར་ཡང་མ་ན་ཟེར་ ཨ་ཙི་ཅིག་ ཡུདཔ་ཐེངས་ཅིག་བྱོན་ཟེར་ ཏེ་ཨཔ་འདི་ ཆང་དགའ་དོ་ཡོདཔ་མས། ཆང་ པ་ལང་གཅིག་འབག་ ཨའི་འདི་རྡོ་མ་དགའ་དོ་ཡོདཔ་མས་ རྡོ་མ་དོས་གཅིག་འབག་ དེ་ལསན་ཏེ་ ཁོ་བྱོན་ འགྱོ་འགྱོཝ་མས་སྦ་ཡར་ལས་མར།

Naglay:8 The first knock on the western side door woke Namgay Phuntsho up. Namgay Phuntsho wondered if it was her parents or herself who was ill . He was told that everyone was doing well but that he needed to go see them once. As the father was fond of drinking and the mother loved eating doma, he took some with him.

ཡར་ལས་མར་འགྱོ་འོངམ་ད་ ཏེ་ཨའི་དེ་གིས་ སླབ་སླབ་མས། དབའི་ཨ་ལོ་ གནམ་མདའ་ནུབ་མོ་འགྱོཝ་ད་ གྱི་དང་ཆང་ཕོརཔ་ག་འགྱོ་འབག་ གཏམ་དང་མནོཝ་ག་ལྷོད་མེད་ཟེར་ འོང་་་འ་ནཱི་བཏོག་དགོ་པས་ ནཱི་ད་ འ་ནཱི་འཛོལ་སོང་ཡི་སྨ་རེ་ ངེ་གི་འདི། ལོག་འ་ནཱི་ཁ་ལས་ སླབ་དགོ་བའི་སྨོ་ཤིག? འ་ནཱི་ འ་ནཱི་ཁ་ལས་ དེ་ལས་ནཱ་ འ་ནཱ་ལྕགས་ དེ་ལས་སྒོ་འདི་ སྒོ་ ཁོ་སྒོ་ཅུང་ཁར་རྐྱབ་ཅིན་ ག་ཨིནམ་ཟེརཝ་ད་ ཏེ་ ང་ཨིན་ ད་དབའི་ ངེ་ཀྲ་ཀྲ་འོག་གི་ ཡབ་ཆེན་མས་ཟེར་ཏེ། ass they were leaving, his mother found out and said that, ohh my son, when darkness begins one should take his sword and cup, one doesn't have right statement and thinking. (that should take out, it was made mistaken by me. i should return and again need to talk right?) then he threw a stone at the window, made him wake up and said who are you? and he response, its me. And he ohh it was my Ap Ta Ta basement father.

དེ་ལས་ རྒྱམོ་འདིའི་ མིང་བཏོན་ སྒོ་དངུལ་དཀར་ ནཱ་ སྒོ་གསེར་གྱི་གྱི་ཅུང་ཕར་ཕྱི་ད་ སྒོ་དངུལ་དཀར་མེ་ལོང་ཕར་ར་གྱང་ལོ་ སྒོ་ ཨ་དྲི་ དེ་ལས་ ཆང་སྦང་ཟེར་ཏེ་ སྒོ་ཨ་དྲི་མནམ་མས་ ཡར་སྦྱར་ཟེར་ཏེ་ རྒྱུ་ས་དྲི་མནམ་མས་ མར་མར་སྦྱར་ཟེར་ཏེ་ བར་ན་སྐོར་ལས་ཏེ་ ཁག་བྲིང་བྲིང་དེ་ བཟོ་བསྐོལ་བྱིན་མས་ཏེ་ ཁོ་ལུ་སྨོ་ཤིག་ ཆང་སྦང་སྦེ་བྱིན་སྦེ་ དེ་ལས་ འ་ནཱེ་སྦེ་ དེ་ལས་ ཨཔ་ན་ཆེ་བའི་ན་ ཨའི་ན་ཆེ་བའི་ན་ ག་དེ་ཟེར་ ག་ནི་ཡང་མ་ན་ཟེར་ མར་འབྱོན་ཟེར་ སླབ་དེས་ཟེར་ཏེ་ རྡོ་མ་དོས་གཅིག་འབག then with mentioning servants name and said, the door of white silver here, the door of gold knife push there and keep the door of white silver mirror there open.......

དེ་ལས་ ཆང་པ་ལང་གཅིག་འབག་ དེ་ལས་ ནཱ་ལས་མར་ ཁོང་གཉིས་མར་སོང་ འགྱོ་ནི་འབདཝ་ད་ སྒོ་ཁར་ལྷོདཔ་ད་ ཨའི་གིས་ དབའི་ ཨ་ལོ་ གྱི་ཐགཔ་ཆང་ཕོརཔ་གང་འགྱོ་འབག་ གཏམ་དང་མནོཝ་ག་ཡང་མེད་ཟེར་ ཏེ་ གྱི་ཐག་དང་ཆང་འདི་འབག་དགོ་ཟེར་ཏེ་ དེ་ཡང་འབག་སྦེ་སོང་སོངམ་མས་ ཏེ་ དེ་ལས་ མོ་ ལྟོ་འབད་ ཇ་བསྐོལ་ཆང་སྦང་སྦེ་ཏེ་ ཀྲིག་ཀྲི་སྦེ་བཞག་སྦེ་ དེ་ལས་ ཉིམ་སྐྱོར་ཡོདཔ་མས་ཏེ་ འ་ནཱི་ ཉིམ་སྐྱོར་ནང་། As they were leaving, his mother found out and she suggested that he take his sword and cup as it was tradition. As Batha Chenmi Rinzi was done preparing the food and drinks, they had arrived.

ཁྱོད་ཨ་རྟག་འོང་སྒོ་ལས་འོང་ ད་རེས་འོང་ ནཱ་ལས་འོང་ཟེར་ཏེ་ ཕར་ལས་ཤོག་ཟེར་སླབ་ ཏེ་ཁོ་བཀབ་ནེ་ཡར་བཏང་ མོ་རས་ཅུང་མར་བཏང་ འ་ནཱེ་སྦེ་མཐུདཔ་ ནཱ་ལས་འཛེག་འབད་སྦེ་ དེ་ལས་ སྒོ་འདི་ བཅད་བཞག་འབད་སྦེ་ དེ་ལས་ཏེ་ ཡ་ཁོང་ཏེ་ ག་ཅི་འབད་ཨིན་ན་མནོ་ མནོ་བསམ་བཏང་ཐོན་འོང་། མོ་གིས་ མ་སླབ་པས་སྨོ་ཤིག་ ཧེ་མ་ར་ ཆང་འབད་སྦེ་ ཨ་རྟག་ཆང་མཆོད་དེ་ ཁོ་བཏང་དོ་ཡོདཔ་མས་ ཨ་རྟག་ཆང་མཆོད་ ཁྱོད་བཏང་མི་ ད་རེས་ ཆང་མཆོད་ང་གཏང་དགོ་ཟེར་ འ་ གཏང་ཟེར་གཏང་། She told Namgay not to come from the usual entrance and with the help of their scarves, he got inside. She did not mention her reason for summoning him and instead straight away poured drinks for themselves. She told him that she would do the offering prayers and not him this time.

དེ་ལས་ ཁོ་ཏེ་ དབའི་ ད་རེས་ནོར་འཚོ་སར་ ག་ཅི་ཅིག་ཕྱདཔ་ཨིན་ན་མནོ་མནོཝ་མས་ ཆང་མཆོད་འདི་ཡང་ཁོ་བཏང་ ཏེ་ཆང་འདི་ཡང་ ཁྱོད་ཀྱི་ ཕོརཔ་ནང་ལས་འཐུང་དགོ་ཟེར་ཆང་འདི་ཡང་འཐུང་ དེ་ལས་ དོ་རུང་ ཇ་འདི་བཀལ་ ཨ་རྟག་ཇ་མཆོད་ ཁྱོད་བཏངམ་ཨིན་ ད་རེས་ ཇ་མཆོད་ང་གཏང་དགོ་ཟེར་ཟེརཝ་མས བཏང་བཏང་ཟེར་ དེ་བ་དེ་ ཁོ་འདྲོགས་སུ་ཅིག་ཡར་སོངམ་མས་ དེ་ལས་ཏེ་ ཇ་མཆོད་དེ་ཡང་ ཁོ་བཏང་ ཇ་འདི་ཡང་ འཐུང་ཁོ་རང་གཉིས། She insisted that she drink from his cup and also demanded that she make the offering prayer before drinking tea too. This frightened him a little.

དེ་ལས་ ལྟོ་འདི་འབད་བའི་བསྒང་ལས་ ཏེ་ལྟོ་མཆོད་གཏང་དགོ་ཟེར་ཏེ་ ཨ་རྟག་ལྟོ་མཆོད་ ཁྱོད་བཏངམ་ཨིན་ ད་རེས་ ལྟོ་མཆོད་ང་བཏང་ནི་ཟེར་ གཏང་དགོ་ཟེར་ གཏང་གཏང་ཟེར་ དེ་ ལྟོ་མཆོད་འདི་ཡང་བཏང་ ལྟོ་འདི་ཡང་རུབ་བཟའ་སྦེ་ དེ་ལས་ཏེ་ ལྷོད་ཚུ་ཕར་བསྡུ་འབད་སྦེ་ ཨ་རྟག་ཆང་མཆོད་ཁྱོད་བཏངམ་ཨིན་ ད་རེས་ཆང་མཆོད་ང་གཏང་ནི་ཟེར་ ཨ་རྟག་ལྟོ་མཆོད་ ཁྱོད་ ཆང་ནཱ་ ཇ་ཕུད་ཁྱོད་བཏངམ་ཨིན་ ད་རེས་ ཇ་ཕུད་ང་བཏང་ནི་ཟེར། She further insisted that she offer the prayers for their food and then they shared the food.

ཨ་རྟག་ལྟོ་མཆོད་ཁྱོད་བཏངམ་ཨིན། ད་རེས་ ལྟོ་མཆོད་ང་བཏང་ནི་ཟེར་མི་འདི་ཏེ་ ད་ནངས་པ་ལས་ ང་རྒྱ་ལ་བསྟན་འཛིན་འབྲུག་རྒྱལ་གྱི་ གནའ་མ་མར་འགྱོ་དགོ་སྦེ་ཟེར་ཏེ་ ཏེ་ད་ཟེར་ཏེ་ སླབ་སླབ་མས་ཁོ་ལུ་ སླབ་ཅིག་ ཏེ་ཨ་ཏེ་ ཁྱོད་ར་ ཨའི་དང་ ཨ་པ་གི་ ག་དེ་སྦེ་འབད་བར་ཟེར་ ཏེ་ཐབས་ར་མེད་ཟེར་ ཏེ་ཁྱོད་ར་ ཨའི་དང་ཨ་པ་གིས་ཟེར་ཅིག་ ཁོ་ཕར་ཁ་ཐུག་དྲན་མེད་བརྒྱལ་ མོ་ཁ་ཚུར་ཁ་ཐུག་ དྲན་མེད་བརྒྱལ་སོང་པའི་ཟེར་མས། After the ritual, she finally told him that she was to marry Jala Tenzin Drukgyel the next day. On hearing this, he said they if it was what her parents wished, there was no other way. That very moment they both fell unconcious.

དྲན་མེད་ཚོར་བའི་བསྒང་ལས་ ཏེ་ཁོ་འགྱོ་ནི་ཟེར་ ཏེ་ད་རེས་ཏེ་ བྱ་ཐེངས་དངམ་བདུད་བྱ་ལོ་ བྱ་ཚེ་གཉིསཔ་བཙན་གྱི་བྱ་ལོ་ཟེར་ ཏེ་འ་ནཱེ་སྦེ་ སླབ་ནི་ཡོད་མི་འདི་ ད་འ་ནཱ་ཁོ་མས།ཁོ་འགྱོ་ནི་འབདཝ་ད་ བྱ་ཐེངས་དངམ་བཙན་ འེ་ བྱ་ཐེངས་དངམ་བདུད་ཀྱི་བྱ་ཟེར་ནུག་ བསྐུལཔ་འདི་དང་སྦྲགས་ ང་མི་གཏང་ཟེར་ བྱ་ཐེངས་གཉིསཔ་འབོཔ་ད་སོང་ཟེར་ བྱ་ཐེངས་གཉིསཔ་བཙན་གྱི་བྱ་ བསྐུལཔ་བཙན་དང་སྦྲགས་མི་གཏང་ བྱ་ཐེངས་གསུམ་འབོཔ་ད་སོང་ཟེར་ འ་ བྱ་ཐེངས་གསུམ་ལྷ་གི་བྱ། When they regained their conciousness, he said that he should leave right away. He was about to leave when the rooster crowed for the first time and she asked him not to leave as it was a bad omen. It was only in the third time that she allowed him to leave and that he should wear his gho inside out so that it would look bright , and that it would be easier for her to see him.

བསྐུལཔ་ལྷ་དང་སྦྲགས་ཏེ་སོང་སྨ་རེ། དྭངས་ལྷ་རྒྱ་ཆེན་གོ་ཅུང་ ཕྱི་ནང་སློག་གྱོན་ཟེར་ ཏེ་གོ་འདི་གནགཔོ་འབདཝ་ད་ མི་མཐོང་མས་སྦ་སྨོ་ཤིག? ཏེ་ དཀརཔོ་འདི་འབདཝ་ད་ སྐྱ་ཡུ་རུ་ཡུ་རུ་ ཁོ་གང་འགྱོ་མཐོང་མས་སྦ་ འ་ནཱི་འབད་བཏང་བཏངམ་ཨིན་ཟེར་ ཏེ་ཁོ་འགྱོཝ་ཅིན་ ཏེ་མོ་དྲན་མེད་བརྒྱལ་སོང་ནུག་ཏེ་ དྲན་མེད་བརྒྱལ་ གནངམ་ཤར་སྒོ་བཏང་པའི་བསྒང་ལསན་ མོ་གི་རིང་དེ་ མར་ཨོག་ཀ་ནང་ལས་ཏེ་ གླང་འདི་སྐད་རྐྱབ་དེས་ཟེར་མས་ལོ། It was dawn when he left and as soon as he left, she fainted again. while the ox bellowed from the cattle shed.

དེ་ལས་ ཨའི་དང་ཨཔ་འདི་གིས་ བང་མཛོད་ནང་ལས་མར་ མར་ཀྲམ་ཚུ་སོར་སོར་སོར་ཟེར་ བླུག་མས་ཟེརཝ་མས་ལོ། རྟ་འདི་བཙན་སྐད་རྐྱབ་དེས་ཟེརཝ་མས་ལོ་ དེ་ལས་ཏེ་ གཡས་བཤེད་གཡོན་བཤེད་རྐྱབ་འཁྱིད་ རྟ་ཁ་བཀལ་ནི་འབདཝ་ད་ བུམོ་བ་ད་ཅན་མའི་རིན་འཛིན་གྱི་ ཆ་རོགས་རྡོ་རྗེ་བུ་དྷ་གིས་ སླབ་སླབ་མས་ དབའི་ བུམོ་བ་ད་ཅན་མའི་རིན་འཛིན་ཟེར་ ཁྱོད་ར་ སེམས་ཁར་ག་དེ་སྦེ་ མནོ་རུང་མནོ་ ག་དེ་སྦེ་འབད་རུང་ རོགས་ཕྱིའི་སྐོར་ལས་ སྒྲིང་སྒྲིང་སྦེ་འགྱོ་ཟེར་ ནཱེ་སྦེ་མ་འབད་ཟེར། Her parents took out some money from the safe and prepared for their daughters marriage. Even the horses were heard nickering. When they were about to depart, her friend Dorji Buddha advised to be strong even if it was hard for her.

ས་རང་མེད་སྤང་ རོགས་ཀྱི་གཡུས་ཁ་འགྱོཝ་ད་ ནཱེ་སྦེ་མ་འབད་ཟེར་ཏེ་ ཏེ་དེ་ལས་ ག་དེ་སྦེ་དྲག་ག་ཟེར་ཏེ་ དེ་ལས་ མོ་ཡང་འགྱོ་གེ་ཟེར་ཏེ་ མོ་ཡང་འཁྱིད་ཆེ་ནུག་ རྒྱ་ལ་ལུ་ཏེ་ དེ་ལས་ རྒྱ་ལ་ལུ་ མར་རྒྱ་ལ་ལུ་སོང་སྦེ་ཏེ་ རྒྱ་ལ་འགྱོ་བའི་བསྒང་ལསན་ ཏེ་མར་རྒྱ་ལ་ བསྟན་འཛིན་འབྲུག་རྒྱལ་གྱི་ རྒྱ་ལ་བསྟན་འཛིན་འབྲུག་རྒྱལ་གྱི་ ཁྱིམ་མའི་གི་ ནཱ་ལྷོད་པའི་བསྒང་ལསན་ཏེ་ པ་གནམ་མེད་ས་མེད་ སེར་སྦྲེང་འབད་འདི་མས་ཟེརཝ་མས་ལོ། She told her that she would be leaving her home and going to a new place , and that she needs to be strong . She also suggested that she would also go with them and together they left Jala. When they reached Jala Tenzin Drugyel, they were given a huge welcome.

བཀྲིས་མངའ་གསོལ་འབད་ གནམ་མེད་ས་མེད་སྦེ་ཏེ་ མོ་འོང་བའི་བསྒང་ལས་ཏེ་ གནའམ་འོང་དོ་ཟེར་ཏེ་ གནམ་མེད་ས་མེད་ ཆོག་སྒྲིག་བཀལ་འདི་མས་ཟེར་མས་ལོ་ དེ་ལས་ཏེ་ བཞི་ལས་རྣམ་གསུམ་ ཞག་གསུམ་ཟེར་མི་འདི་ཏེ་ བཞི་ལས་རྣམ་གསུམ་བཟའ་སྡོད་ནུག་ཏེ་ཁོ་ དེ་ལས་ ཉི་མ་ཨིན་ན་ ནུབ་མོ་ཨིན་ན་ ཕྱི་རུ་ཨིན་ན་མ་ཤེས་པར་ ཏེ་འ་ནཱེ་སྦེ་ བཟའ་སྡོད་ དེ་ལས་ཏེ་ ཞག་བདུན་ལངམ་ད་ཏེ་ ཨའི་ཨམ་དེ་གིས་ཏེ་ ལྡེ་མིག་ཆག་པ་འ་ནཱེམ་ཅིག་ སྤྲོད་མས་ཟེར་ལོ་ ཆག་པ་འ་ནཱེམ་ཅིག། The welcoming ceremony of the bride was very grand. After a week of her arrival, the mother-inlaw handed her a bunch of keys.

ཏེ་ ལྡེ་མིག་ཆག་པ་གཅིགཔ་འདི་ཏེ་ ཨའུ་ ང་ཡར་གཡུས་ཁར་སྡོད་རུང་ཡང་ ད་ལྟོ་ཚུན་ཚོད་ ལྡེ་མིག་ལ་ལུ་ ལེན་མ་མྱོང་ཟེར་ ད་ ནཱ་ལུ་འདི་ སྤུས་ལས་ལན་མི་ཚུགས་ཟེར་བ་ སྤ་ ཨམ་འདི་གིས་ གནའམ་ཟེར་མི་འདི་ དོན་ཅན་གནའམ་ རྒྱམོ་མེདན་གནའམ་བཙུགས་ཟེར་ སླབ་པའི་ཟེར་ཏེ་ ཁྱོད་འདི་འབད་མ་ཚུགསནི་ ག་ཅི་འབད་ཚུགསཔ་ཟེར་ཏེ་ དེ་ལསན རྒྱམོ་ཁལ་ལྔ་དང་ལྔ་གིས་ ཆུ་དབོག་མི་སྦེ་ ག་ཏེ་འདུག་སྟེ་མར་ལུ་ ཨོག་ ཁྱོད་འདི་འབད་མ་ཚུགས་པར་ཅིན་ཟེར། But she refused to accept them saying that she had never been hold of keys before even at her own home. Her mother-in-law did'nt take that well and said that if she could not perform the duties of a wife, she should go collect water with the hundred and five workers.

དེ་ལས་ཏེ་ ནཱི་བསྒང་ལས་ཏེ་མོ་ མར་ལུ་ཏེ་ འཇའ་རོགས་མས་ཟེརཝ་མས་ལོ་ཏེ་ ཆུ་དབོག་སྟེ་ ཏེ་མར་ལས་ཕར་ཏེ་ ལགཔ་གཡས་གཡོན་ གནམ་མེད་ས་མེད་ཡོད་ནི་འདི་གིས་ཏེ་ ཆུ་ཉིནམ་རེ་ཏེ་ ཆུ་བརྒྱ་སྦེ་ཡང་ དབོག་དགོ་མས་ཏེ་ ཏེ་ཟོམ་ཟེར་ཏེ་ དེ་བསྒང་ ང་བཅས་ར་ནཱ་ལུ་ ད་ ད་རེས་ནངས་པ་འབད་ཚེ་ བེག་སྡོད་འོང་ དེ་བསྒང་ཟོམ་ཟེར་ཏེ་ སྒལ་ཏོ་ཁར་འབག་ དེ་ལས་ རྫེ་སྐོར་རྐྱབ་ འ་ནཱེ་སྦེ་འབག་ནི་ཡོད་སྦ་ ཏེ་འ་ནཱི་ ཟོམ་འདི་དབོག་ ཏེ་ ཆུ་གཅིག་དབོག་ཡར་བླུག། She was to be a servant and sometimes had to collect water about a hundred times using which was carried on her back.

གཉིས་དབོག་ གསུམ་ཟེརཝ་ད་ ཆུ་ཕུད་དྲངས་སྡོད་སྡོདཔ་མས་ མར་དྲངས་མ་ སྤ་རོགསཔ་ཅིག་ཡང་ ནཱ་ཆུ་བཟེད་སྦེ་མས་ ཆུ་བཟེད་སྦེ་སྡོད་ དེ་ཚེ་ དེ་སྦེ་སྡོད་ནུག་ འདི་གི་ནངས་པར་ ཏེ་དེ་བསྒང་ལས་ དབའི་ འ་ནཱེ་སྦེ་ འཛོལཝ་མས་སྨོ་ཤིག? ད་རུང་ར་ འ་ནཱི་ཁ་ལས་ འཛོལ་འཛོལཝ་དེ་ཁར་ལས་ ད་རུང་ མར་ལས་ར་ སླབ་དགོ་པས་ ཨ་སྡོད་ཤིག་ད་ འ་ནཱི་ ཨ་ཙི་ འ་ནཱི་ཁ་ལས་འཐུ་དགོ་པས། དེ་ལས་ མར་ལྷོད་ཞིནམ་ན་ལས་ ཏེ་ད་འ་ནཱི་ འ་ནཱི་ བཏུབ་སྦ་སྨོ? after fetching the water for once, twice and thrice while she was offering water, a man from Paro stopped near her and was resting out of exhaustion.

མཐུདཔ་བཏུབ་སྦ་སྨོ་ འ་ནཱི་ཁ་ལས? ད་མར་ རྒྱ་ལ་ལྷོད་ཞིནམ་ན་ལས་ ཏེ་ཁོ་ མོ་ ལྡེ་མིག་དེ་སྤྲོད་ ནཱེམ་འབད་ཞིནམ་ལས་ མོ་ཨིན་རུང་མེད་རུང་འབད་མི་ཚུགས་ ཡར་རང་འབད་རུང་ཡང་ ཨའི་དང་ཨ་པ་གིས་འབད་ཡི་ ཏེ་མོ་ ལཱ་གཞན་འབད་ནི་ཡོདན་ ང་འབད་གེ་ཟེར་བ་ ཨམ་དེ་གིས་ རྒྱ་མོའི་རྒྱལ་ཁར་བཙུགས་སྦེ་ དེ་ལསན་ཏེ་ འ་ནཱི་མོ་ བུམོ་རོགས་འདི་ལུ་ཏེ་ ཧེ་མ་ར་ བུམོ་རོགས་འདི་ བཏང་དགོ་སྦེ་སྦ་ཏེ་ མོ་གིས་ཏེ་ བྱི་རུ་ རྒྱན་ཆ། When she reached to Jala she refused to handle the key, she suggested that when she was at home, work is done by her parents.

དོབ་ཅུུང་ག་ར་ སྐྱེ་པའི་རྣམ་རྒྱལ་ཕུན་ཚོགས་ལུ་ བཀལ་བཏང་ནུག་སྦ་ཏེ་ དཀྱི་ར་ཚུ་ཡང་ ཆ་མཉམ་ཤུབས་འབད་སྦེ་ མོ་ར་ཡར་ ཨའི་དང་ཨ་པ་ལས་འབག་མི་འདི་ ཁོ་ གཡུས་ལུ་སྡོད་པ་ཅིན་ ཏེ་ཁོ་ བཙོང་བཟའ་ཟེར་ ཏེ་དགོན་མ་ དགོན་པ་འགྱོ་ གཡུས་ལུ་སྡོད་པ་ཅིན་ཏེ་ སླབ་ནི་མིན་འདུག་ཟེར་ དགོན་པ་འགྱོ་བ་ཅིན་ ལཱ་འབད་མ་ཚུགསཔ་ད་ མོ་གིས་ སྐེད་ཆས་དང་ གོ་ལ་ཚུ་ བཙོང་སྟེ་བཟའ་ཟེར་ཏེ་ དོབ་ཅུག་ཆ་མཉམ་ ཅ་ལ་ཕུད་རྡོག་ཡང་མ་བཞག་པར། She then took off her jewellery and all the fine clothes she brought from home and handed them over to her friend. She asked her that she give her belongings to Namgay Phuntsho so that he could sell those which he could use for his livelihood if he wished to commit himself to religion.

ཏེ་ མོ་འདི་ མར་མི་སྡོད་ནི་གི་ བརྩི་ར་ཨིན་མས་པ་སྨོ་ཤིག? ག་ར་ཁོ་ལུ་ བཀལ་བཏང་ནུག་སྦ་ཏེ་ འ་ནཱེ་སྦེ་ བཀལ་བཏང་སྦེ་ དེ་ལས་ མར་ལུ་ཏེ་ཉིན་མ་ཟེར་མེད་ ནུབ་མོ་ཟེརཝ་མེད་པར་ ཏེ་འ་ནཱི་སྦེ་སྡོད་ ཏེ་ནཱེམ་ཅིག་གི་བར་ན་ ཨ་ལོ་སྐྱེས་ནུག་སྟེ་མོ་ ཨ་ལོ་འདི་སྐྱེས་འདི་སྟེ་ ཨ་ལོ་སྐྱེས་བའི་བསྒང་ལས་ཏེ་ འ་ནཱ་ཟེར་ ང་བཅས་དགོས་པ་དགོ་ནི་འདུག་ག་ཟེར་ ཨ་ལོ་ཨ་པ་ འ་ནཱེ་སྦེ་འདུག་ཟེར་ཏེ་ དེ་ལས་ཏེ་ མོ་ནཱེ་སྦེ་མི་བཏུབ་ རྒྱམོའི་གྲལ་བཙུགས་ཤིག་ཟེར་ཏེ་ རྒྱམོའི་གྲལ་ཁར་བཙུགས། she was sure that she never wants to stay there. she handed them over to her friend, and she had been suffering day and night, later after sometime she gived birth and Jala Tenzin Drugyal and his sister was utterly disappointed because the father of the child was Namgay Phuntsho. so they decided that they had no need of her and kept her as their servant. she was made to fetch water for the family.

ཏེ་ ཆུ་དབོག་བཅུག་བཅུག་མས་ཏེ་ ཆུ་དབོག་བཅུག་ ཆུ་དབོག་ འ་ནཱེ་སྦེ་འབདཝ་ད་ དེ་ལས་ཏེ་རོགས་ ཁྱིམ་ནང་སྡོད་མི་གི་ རྒྱམོ་ཨང་རྒས་ཅིག་ཡོད་མས་རོགས་ ཏེ་ཁོང་རང་གཉིས་ལས་འགལ་མིན་འདུག་སྦ་ མོ་གི་རྨགས་འདི་དང་ རྨགས་འབད་མི་ཟེར་ རྒྱ་ལ་བསྟན་འཛིན་འབྲུག་རྒྱལ་དང་ ཨ་ཞེམ་ དེ་ལས་འགལ་མིན་འདུག་སྦ་ཏེ་ ཁོང་མི་ ཏེ་མར་འོག་ལས་ཕར་ ཏེ་ལཱ་འབད་མི་ཡོདཔ་ཨིན་ ཏེ་ཁོང་ ཏེ་ཁོང་ར་གཉིས་ལས་འགལ་མིན་འདུག་སྦ། only Jala Tenzin Drugyal and his sister lived in the upper part of house while the downstairs were occupied by the servants. so inorder to cope up with the daily neccesities they kept an old woman to help around in the kitchen.

ཏེ་འ་ནཱེ་འབདན་གིས་ཏེ་རོགས་ རྒྱམོ་ཅིག་ཐབ་ཚང་སྦེ་བཞག་ ཏེ་འ་ནཱི་ཨམ་འདི་ སེམས་ལེགས་ཤོམ་ཅིག་ཡོད་མས་སྦ་ཏེ་ དེ་ལས་ཏེ་ ཨམ་འདི་གིས་ཏེ་ཨ་ལོ་ སྐྱེས་རུང་ཡང་ཏེ་ མོ་གིས་ཏེ་ འདི་གི་ནངས་པ་ར་ ལཱ་སར་བཏོན་དགོ་ཟེརཝ་ད་ འ་ མི་གཟུགས་རློནམ་ཨིན་ཟེར་ རང་གི་གཟུགས་ལས་ ཨ་ལོ་ཐོནམ་ད་ལུ་ རྒྱོ་བོ་རྒས་མ་ཀ་ འབད་ར་མི་ཚུགས་ཟེར་ ད་ཞག་གསུམ་དེ་ བཞག་བྱིན་ཟེར་ཏེ་ ཞག་གསུམ་བཞག་བཞགཔ་མས་ ཨ་ལོ་སྐྱེས་སྦེ་ད་ ཞག་གསུམ་བཞག་སྦེ། Jala Tenzin Drugyal's sister ordered her to work right after giving birth to her child but since the old woman had a kind heart she begged them to spare her for atleast three days to rest and gain her strength. So the old woman kept watch and took care the mother and the new born child.

དེ་ལས་ ཆུ་འཁྱུ་ ཏེ་ཆུ་ཡང་མོ་རང་གིས་ཏེ་ དཀྱིལ་ཐབ་ནང་ལས་ཏེ་ ཆུ་ཚོད་གྲངམོ་དྲོནམོ་ཅིག་གིས་ ཆུ་འཁྱུ་སྦེ་ ཏེ་སྨན་རྫས་སྨན་ཕྲ་ཡང་མེད་སྦེ་ཏེ་ འ་ནཱི་སྦེ་སྐྱོང་ སྐྱིད་སྐྱིད་སྦེ་ འ་ནཱི་སྦེ་སྡོད་ ཞག་གསུམ་ལངམ་ཅིག་ཏེ་ རྒྱ་ལ་རེད་དོས་ཟེར་ཏེ་ ཧེ་མ་རྒྱ་ལ་རེད་དོས་ཟེར་ ང་བཅས་ ནཱ་ལས་ ལེན་པར་ར་འགྱོ་དགོ་ ཏེ་ རྒྱ་ལ་རེད་དོས་ཕོཝ་ཆེཝ་མས། ཏེ་ དབང་འདུས་ཕོ་བྲང་རྫོང་ནང་བླུག་པར་བཏང་ ཏེ་རེད་ཁལ་རེ་རེད་ཁལ་རེ་ཨིན་མས་སྦ། The old woman boiled water in a big pot with no medcinal herbs and washed the baby with it and took care three days. So after that three days they were supposed to pay a tax of barley comprising of twenty dray. they were to collect it and deposit in the Wangdiphodrang Dzong.

རྒྱ་ལ་རེད་དོས་འདི་ཡང་ རེ་ཐེག་རེ་རེ་ཐེག་རེ་བླུག་པར་འགྱོ་དགོ་སྦ་ཏེ་ ཏེ་འབག་ མོ་ཡང་ཏེ་ ཨ་ལོ་འདི་མར་བཞག་ ཏེ་རྒྱ་ལ་རེད་དོས་ཕོག་མས་ ཏེ་རོགས་ རྒྱམོ་གཞན་ཚུ་གི་འདི་ ལྟོ་བ་སྤགས་མངམ་སྦེ་ཏེ་ འ་ནཱི་སྦེ་ བཅིངས་བཀལ་ མོ་ལུ་ ཆུ་ལྟེ་ཟས་གསེས་ཏེ་ ལྟེ་ཟས་འཇམ་ཕྱི་གིས་སྦེ་ འ་ནཱེ་སྦེ་བཟོ་ དོང་སྤེད་སྦེ་ འ་ནཱེ་ ཆུ་ལྟེ་གཉིས་ཨིན་མས་ཟེརཝ་་མས་ལོ། འ་ནཱི་མས་ཟེརཝ་མས་ལོ་ལྟོ་དེ་ ཏེ་ ཨ་ཕར་དབང་འདུས་ལཔ་རྩ་ཟེར། so on the day of paying the taxes all the other servants were given a delicious lunch for the journey but it was a small and thin tezey with a hole in the middle for Bum Batha Chenmi Rinzi.

ཏེ་ ཡར་བླུག་བཞག་ དབང་འདུས་ལམ་རྩེ་ཟེར་སར བཟའ་དོཡོདཔ་མས་་སྦ་ ལྟ་མཛར་དེ་ ཏེ་དབང་འདུས་ལཔ་རྩ་ལྷོདཔ་ད་ ཏེ་འ་ནཱི་ ཆུ་ལྟེ་འདི་ ཧེ་མ་ཁོ་(མོ)རའི་ རྨགཔ་འདི་གི་ བླམ་དཀོན་མཆོག་ར་དྲངས་ དེ་ལསན་ གཅིག་དེ་ཡང་ མོ་རའི་ བླམ་དཀོན་མཆོག་དྲངས་པའི་བསྒང་ལས་ རྫོགས་སོང་ནུག་ཏེ་ དེ་ལས་ རྒྱམོ་ཨང་རྒས་དེ་གིས་ ཡ་ ཁམས་མ་ལོགན་ ངེ་འདི་བཟའ་ཟེར་ ཏེ་འ་ནཱི་བཟའ་སྦེ་ མར་སྡོད་འགྱོ་ ཏེ་མར་འགྱོ་བའི་བསྒང་ལས་ ཁོད་སྟོད་དེ། so they stopped to eat their lunch at a place called Laabtse. so before eating her meal she first offered the food for her husbands god and then to her god, so upon doing so she finsihed her share of the lunch. but the old woman saw this and kindly gave her share of the food to Bum Batha Chenmi Rinzi.

ཨོ་ངེ་ཨོ་ངེ་ཟེར་ སླབ་མས་ཟེརཝ་མས་ཨ་ལོ་འདི་ ཁོད་སྨད་འདི་ ཨ་བ་ནང་ད་ ཆུ་ནང་ཅེག་ཅེག་ཟེར་འདུག་ཟེར་མས་ལོ་ཏེ་ དེ་ལས་ ཆུ་ཁོདམ་ཅིག་གིས་ ཆུ་བཤལ་འབད་སྦེ་ ད་ འདི་གི་ནངས་པར་ འདི་གི་ནངས་པར་ལུ་ཏེ་ ཆུ་དབོག་པར་སོང་སོངམ་མས་ ཆུ་ཁུར་གཅིག་དབོག་ གཉིས་དབོག་ གསུམ་ཟེརཝ་ད་ ཏེ་ཆུ་བུ་ཕུད་ཅིག་དྲངས་སྦེ་སྡོད་པ་ སྤ་རོཔ་ཅིག་ཡང་ མོ་གི་སྦོག་ལོ་ཁར་ མེད་ འདི་གི་ནངས་པར་འབདཝ་ད་ ཏེ་ལཱ་གོ་བྱིན་བྱིནམ་མས་ཏེ། so upon returning back she found her child covered in stool and was all wet and crying. So she washed her child with cold water. the next day while she was fetching water she came across a man from Paro and they distributed their load of work.

ལཱ་གོ་བྱིནམ་ད་ལུ་ཏེ་ རོགས་ལ་ལུ་ སྐུད་ཤུད་ཐགས་རས་ཕྱེདཔ་ ལ་ལུ་ཐགས་རས་ཕྱེདཔ་ ལ་ལུ་ལུ་མོན་ཐགས་ཕྱེདཔ་ མེ་ཏོག་ཕྱེད་ཕྱེད་ཕྱེད་སྦེ་ བཙུགས་བཙུགསཔ་ཡོད་སྦ་ འ་ནཱི་ཚུ་བྱིན་བྱིནམ་མས་ ཏེ་མོ་ལུ་འབདཝ་ད་ འ་ནཱི་ ལ་ཁར་པའི་འདི་གི་ ཆ་ཟས་(ཆ་རི)ཡོད་མེད་ན་ འ་ནཱི་གཅིག་ དེ་ལས་ ཐགཔ་གཅིག་ ཡ་ ཁྱོད་ཀྱི་གོ་ལ་ཟེར་ བྱིན་བྱིནམ་མས་ཏེ་ དེ་ལས་ཏེ་ ཆ་རི་འདི་ སྤ་དཀྱི་རྐྱབ་ ཏེ་ སྐེད་པ་འདི་ ཚྭ་ཐག་བཅིངས་སྦེ་ཏེ་ ཆུ་དབོག་དབོགཔ་མས་ཏེ། after the work was distibuted the servants also received good quality clothes while Bum Batha Chenmi Rinzi recieved cloth from yak fur and a simple robe as her belt, the she continued to fetch water.

ཆུ་དབོག་སྦེ་སོངམ་ད་ ཆུ་ཕུད་གཅིག་དབོག་ གཉིས་གསུམ་ཟེརཝ་ད་ སྤ་རོགསཔ་ཅིག་ཡང་ ཧུ་ཤིག་ཟེར་ཏེ་ འ་ནཱི་ཁར་ལས་ ངལ་ཚོར་སྡོད་ནུག་ ཏེ་མོ་ལྟག་སྟེ་སྦེ་ དབའི་ཨཔ་སྤ་རོགས་པ་ ག་ཏེ་འགྱོ་ནི་སྨོ་ཟེར་ཟེརཝ་མས་ ཚྭ་བཙོང་པར་འགྱོ་ནི་ཟེར་ སླབ་སླབ་མས། ཏེ་ ཚྭ་བཙོང་པར་ ག་ཏེ་འགྱོ་ནི་ཟེར་ སླབ་སླབ་མས། རི་སྦིས་ས་འགྱོ་ནི་ཟེར་ སླབ་སླབ་མས་ ཨེ་ཟེར་ དེ་ལས་ མོ་འ་ཡར་ ཆུ་འདི་ཡར་བཞག་འབད་སྦེ་ཏེ། after fetching the water for once, twice and thrice a man from Paro stopped near her and was resting out of exhaustion. Upon their meeting she asked the Parop, where are you headed to and he said he was on his way to Remini to sell salt.

ཁྱོད་ཀྱི་ ཚྭ་འདི་ཡར་ ལེན་ཆེ་འོང་ ང་སླབ་གེ་ཟེར་ ཚྭ་འདི་ཡང་ཡར་འབག་ སྐྱེ་པའི་རྣམ་རྒྱལ་ཕུན་ཚོགས་འབད་སར་བཀལ་གནང་ཟེར་ བུམོ་བ་ད་གཡུས་ལུ་སྡོད་པའི་བསྒང་ ་སྤ་དཀྱི་སྐུད་ཤུད་ཐགས་རས་རྐྱབ་པའི་ཟེར་ སྐེདཔ་མེ་ཏོག་མཐའ་མར་བསྒོར་ཡི་ཟེར་ རྒྱ་ལ་གནའ་མར་ལྷོད་ཚེ་ཟེར་ སྤ་དཀྱི་ཚར་ར་རྐྱབ་དོ་ སྐེད་མེ་ཏོག་ཐག་པ་བསྒོར་དོ་ཟེར་ སླབ་གནང་ཟེར་ཟེརཝ་མས་ རྟ་ལས་སྒ་གིས་རྒྱན། །མཐའམ་གཡུ་ཁྲ་པ་ཏྲ་བརྐོ། །པ་ཏྲ་སྦུག་ལུ་བསྡམས་པའི་ ནཱི་ཡང་ཚབ་མ་འབག་ཤོག་སླབ་ཟེར། then she asked the Parop to deliver the salt to Namgay Phuntsho and also asked him to convey a message to him. "while Bum Batha was in her village, she proudly wore fine clothes and tied a belt decorated with flowers, but after coming here as Jala's bride she gets to wear clothes made from yak fur and has a belt in a form of a rope"......horse decorate by saddle, edge carved by turquoise-stud, and say that the carve done in the middle that should be replace.

འ་ གླང་ཅུང་དར་གྱིས་རྒྱན་མི་འདི་ འདི་ཡང་ ཚབ་མ་འབག་ཤོག་སླབ་ཟེར་ དེ་ལས་ མ་ཀྲམ་བྲེ་ཁ་འཇལ་མི་འདི་ཡང་འབག་ཤོག་ དངུལ་ཀྲམ་ཐུར་མ་བཅིངས་མི་འདི་ཡང་ འབག་ཤོག་ སླབ་ད་སྨ་རེ་ཟེར་ ང་ནཱ་ལས་བཏོན་ཤོག་ ད་ང་འབད་མ་ཚུགས་ཟེར་ སླབ་སླབ་མས། ཏེ་ཁྱོད་ཚྭ་འདི་ཡང་ཏེ་ ཡར་ལུ་ལེན་ཆེ་འོང་ ང་སླབ་དེས་ཟེར་ ཏེ་ཆུམ་དབང་གྲགས་དཀརམོ་ ང་འཐེན་སླབ་སླབ་པའི་ ཆུམ་དབང་གྲགས་དཀརམོ་ ཁལ་གཅིག་བཟེད་འབག་ཟེར། they should replace bullock decorated by colourful scarf, copper coin measured by measuring bowl, and silver coin tight to spoon. say that i am unable to do anything. ....your salt can be also be sold there and as a compensation she gave him twenty drays of white rice.

ཁྱོད་ཚྭ་འདི་ཡང་ ཡར་ཁོང་གིས་བཟེད་ཟེར་ སླབ་སྨ་རེ་ཟེར་ཏེ་ མོ་ ཁོ་མར་ལས་ སླབ་བཏང་ནུག་སྦ་ཏེ་འ་ནཱེ་སྦེ་ སླབ་བཏང་སྦེ་ཏེ་ ཁོ་ཡང་ ནཱ་ལས་སྦེ་ཏེ་ ཚ་ངེར་བཏོན་ མོ་ལུ་འཐེན་འདི་ སླབ་དགོ་མནོ་ ཡར་སོང་བའི་བསྒང་ལས་ ཁོ་ཡང་ མོ་གི་མྱ་ངན་སངས་མི་སངས་སྦེ་ མདའ་རྐྱབ་སྡོད་ནུག་ཟེར་མས་ལོ་ ནཱི་བསྒང་ལས་ མོ་ལོ་ཨོ་ཏོག་ཏོ་ཅིག་ཡར་སོང་ནུག་སྨོ་ཤིག? དེ་མར་ མྱ་ངན་སངས་མ་སངས་ཅིག་སྦེ་སྡོད་ནུག་ཟེར་མས་ལོ། a few years have passed since Bum Batha Chenmi Rinzi had left Namgay Phunthso and he was almost ready to forgive her and was playing archery. in that the Parop reached Remina.

དེ་ལས་ཏེ་ སྨ་་་་དེ་ལས་ ད་རུང་ ཁོ་སྟོང་པ་འདི་རྐྱབ་ཚར་འདི་ ཏེ་ཨུ་ཤིག་ཟེར་གྱངས་སྦེ་ སྐྱེ་པའི་རྣམ་རྒྱལ་ཕུན་ཚོགས་ཟེར་མི་འདི་ མེད་ག་སྨོ་ལགས་ཟེར་ཟེརཝ་མས་ འོང་དོ་ཨ་ཕར་ མདའ་རྐྱབ་མི་ ཁོ་ཨིན་མས་ཟེར་མས་ལོ་ ཤུལ་མ་འབད་ཚེ་ ཏེ་འོང་དོ་ཟེར་ སླབ་མས་ལོ་ ཁོ་གིས་ ཨ་ཕར་ལས་ མདའ་རྐྱབ་འོང་དེས་ཟེར་ སླབ་སླབ་མས་ ཏེ་ག་ཅི་འབད་ནི་སྦེ་ཨིན་ཟེར་བའི་ལགས་ཟེར་ སླབ་སླབ་མས་ ཨཔ་སྤ་རོ་པ། So the parop asked a man where Namgay Phuntsho was and where he could be found. The man replied that he is coming from over there and he is playing archery.

མར་ རྒྱ་ལ་ལས་ འཐེན་ཅིག་བཏང་ཡི་ས་ཟེར་བ་ ཏེ་སྐྱེ་པའི་རྣམ་རྒྱལ་ཕུན་ཚོགས་ཟེར་མི་འདི་ ང་ཨིན་ཟེར་ཟེརཝ་མས་ ཤོག་ཤིག་ཟེར་ཏེ་ ཁོ་ད་རུང་ མདའ་རྐྱབ་མ་སྡོད་པས་ཏེ་ ཏེ་ཕར་སོང་ ཏེ་འ་ནཱེ་སྦེ་ ག་དེ་སྦེ་སྨོ་ཟེར་ཏེ་ མོ་སྐྱོ་ཧང་ཧང་འདུག་ ཆུ་དབོག་སྡོད་ནུག་ཟེར་ ཕྱག་ལཱ་ཏེ་ འཐེན་སླབ་དེས་ཟེར་ ཏེ་ང་གིས་ མིག་གིས་ཡང་ མཐོང་ཅིག་ཟེར་ བུམོ་པ་དང་གཡུས་ལུ་སྡོད་པའི་བསྒང་། སྤ་དཀྱི་ཤུད་ཐག་རས་རྐྱབ་པའི་ཟེར། right then Namgay Phuntsho stopped playing and arrived to the scene and said i am the one you want. Then the Parop told him that Bum Batha was very sad and had been fetching water for them and said he even saw with his own eyes. He also conveyed the message from Bum Batha.

དེ་ལས་ སྐེད་མེ་ཏོག་མཚོ་མ་བསྒོར་བའི་ཟེར་ ཏེ་འ་ནཱི་མེ་ཏོག་ཅནམ་འདི་མས་སྦ་ གོ་ལ་ སྐེད་རགས་ འ་ནཱི་སྦེ་ཨིན་ཟེར། ཏེ་རྒྱ་ལ་གནའ་མར་ལྷོད་ཚེ། །སྐེད་མེ་ཏོག་ཐག་པར་བསྒོར་དོ། །སྤ་དཀྱི་ཚར་གྱིས་རྐྱབ་དོ་ཟེར་ འ་ནཱི་སྦེ་ སླབ་མས་ཟེར་ ཏེ་ཁོ་སླབ་སླབ་པའི་གི་ སླབ་སླབ་པའི་གི་ འཐེན་སླབ་སླབ་པའི་གི་ ཆུམ་དབང་གྲགས་དཀརམོ་ ཁལ་གཅིག་བཟེད་འབག་ཟེར་ འབག་འབག་ཟེར་ སླབ་སླབ་མས་ཏེ་ ཆུམ་མ་ཚད་རྟ་ཡང་རི་ ཁྱོད་ར་ཟེར། ....................and in reply Namgay Phuntsho said even twenty drays(measuring cup) of rice is nothing for the message you brought me and but should even get a horse for it.

འབག་ཤིག་ཟེར་ཏེ་ དེ་ལས་ ཁོ་གིས་ཏེ་ ཚྭ་ཡང་ཁོ་ལེན། ཏེ་ཆུམ་ཡང་ ཁོ་ར་འཐད་འཐདཔ་ དེ་བསྒང་མར་ མ་འཐད་རུང་ རྟ་ཁ་བཀལ་ མར་དབང་འདུས་ཕོ་བྲང་ཚུན་ཚོད་སྐྱེལ་བར་བཏང་ནུག་ དེ་ལས་ཁོ་ དེ་ལས་ ཅ་ལ་སྒྲིགས་ད་ནུག་ཏེ་ རྟ་གི་ཅ་ལ་སྒྲིགས་ ག་ར་ཅ་ལ་སྒྲིགས་ཏེ་ དེའི་ནངས་པ་འབདན་ དབང་ལཔ་རྩ་ འ་ནཱེ་འབདཝ་ད་ རྒྱ་ལ་འ་ནཱ་སྦེ་ ལཔ་རྩ་འ་ནཱ་ལས་མར་ བབས་བབས་མས། ཏེ་ཁོ་ དེ་ཚེ་རྒྱམོ་ ཁལ་ལྔ་དང་ལྔ་གིས་ ལུད་བཏོན་མི་འདི་ མོ་ཨིན་མས་ཟེར་མས་ལོ་ཏེ། then they collected the salt and in exchange gave rice and also arranged horses to reach the Parop till wandiphodrang. So the next day Namgay Phuntsho prepared the horses to travel to Jala. Then he was riding down the Laabtse(peack of mountain). that time she was the one who had take out cow dung of hundred and five servant.

ཏོག་རྩི་བརྐོ་བཏོནམི་འདི་སྦེ དེ་ལས་ཏེ་ ཡར་ལས་འ་ནཱི་ དེ་བསྒང་ཏེ་ རྟ་ལེ་ཤ་བདའཝ་ད་ཏེ་ སོ་ལོང་སོ་ལོང་སོ་ལོང་ཟེར་ཡོད་སྦ་ཏེ་ འ་ནཱི་ སྐད་དྲིལ་དང་ གཡེར་དྲིལ་བཏགས་ཏེ་ཡོད་སྦ་འ་ནཱི་ འོངམ་ད་ཏེ་ ག་ཨིནམ་སྨོ? ཨ་ཡར་ལས་འོང་མི་དེ་ བལྟ་ཤིག་ཟེར་བ་ཏེ། རི་སྦི་སྐྱེ་པའི་རྣམ་རྒྱལ་ཕུན་ཚོགས་ཨིན་མས་ཟེར་ ཏེ་ག་ཅི་འབད་བར་འོང་སྨོ་འདྲི་ཤིག་ཟེར་ཟེརཝ་མས། ང་རྒྱ་ལ་བསྟན་འཛིན་ ནཱ་ རྒྱ་ལ་བསྟན་འཛིན་འབྲུག་རྒྱལ་འབད་ས། while Bum Batha was digging the fields a group of men riding horses approached the house, upon their arrival Jala Tenzin Drugyal sent to know who it was and why they have come her. then Namgay Phuntsho replied i am here to take back Bum Batha

བུམོ་བ་དང་ཅན་མའི་རིན་འཛིན་བཏོན་མར་ ལེན་པར་ཨིན་ཟེར་ཏེ་ ག་ར་ཚ་མར་འབག་ཡི་ཟེར་ གླང་། རྟ། ནོར། དེ་ལས་ དངུལ་ཀྲམ་ དངུལ་ དེ་ལས་ འ་ནཱི་ཚུ་ཆ་མཉམ་འབག་ཐོན་ཡི་ཟེར་ཟེརཝ་མས། སྤ་རྒྱ་ལ་བསྟན་འཛིན་འབྲུག་རྒྱལ་གྱིས་ ཏེ་ མར་ལས་ཚུར་ རྟ་ལས་སྒ་གི་རྒྱན། །ང་བ་ཁོ་མི་བང་(མང)མེད་སོང་། །མང་བ་ཅིན་ འ་ཕཱི་བྱག་ལས་རིལ་ གནགཔོ་པའི་ཐལ་བཏབ་ཟེར་ སླབ་ཟེར་ གླང་སྟོད་དར་གྱིས་རྒྱན་མི་འདི་ཡང་ ང་བ་ཁོ་མི་མང་མེད་སོང་ཟེར་ མང་མ་པ་ཅིན་ ཁོ་ར་ཨ་ཡར་ལས་མར་ རྦབ་རིལ་བཏང་ད་ཟེར་ཏེ། Namgay Phuntsho said i have brought all the wealth you gave to Bum batha. i have brought oxes, horses, cattles and money all in equivalent to the one you gave. then Jala Tenzin Drugyal replied " i dont think you have more horses than me, if you do then throw them off the cliff, if you have more ornaments than me, then throw them off the cliff"

དེ་ལས་ མར་ཀྲམ་དང་ ཟངས་ཀྲམ་བྲེ་ཁ་འཇལ་མི་འདི་ཡང་ ང་བ་ཁོ་མི་མང་མེད་སོང་ མངན་ཨ་མར་བྱག་བར་ནང་བཀོ་ཟེར་ སླབ་ཟེར་ཏེ་ ནོར་དགོནི་རང་དང་འབག་ མ་དགོ་པ་ཅིན་ བཀོ་ད་ཟེར་ སླབ་ཤིག་ཟེར་ཏེ་ སྤུ་ལས་བཏང་མི་ཚུགས་ཟེར་ཏེ་ ཁོ་རྒྱལཔོ་བཟུམ་ཅིག་སྦེ་ སྡོད་མས་དེ་བསྒང་ལས་ཏེ་ དེ་ལསན་ཏེ་ དེ་ལས་མར་ རྒྱམོ་ད་རུང་རྒྱ་བོ་ཚུ་དང་ རྒྱམོཚུ་གིས་ མོ་ལུ་དགའ་སྡོད་མས། མ་ ང་བཅས་ རྒྱམོ་ཁ་གནགཔོ་དེ་ཟེར་ཟེརཝ་མས་ཏེ་ རྒྱབོ་ཁ་གནགཔོ་འདི་གིས། "if you have more money than me, then throw it in the pit, but i will never let her go with you. in the mean time a servant passed the news that Namgay Phunthos came.

རོགས་ སྐྱེ་པའི་རྣམ་རྒྱལ་ཕུན་ཚོགས་ ཅ་ལ་སྒྲིགས་འབག་ཡི་སྦ་ རོགས་བདའ་བཏང་ད་ཡི་ལོག་ཟེར་སོང་བ། དབའི་ ཁྱེད་ང་ ཨ་ཙི་ཕྱད་གེ་ཟེར་ སླབ་ཟེར་ཏེ་ དེ་ལས་གཅིག་ཚ་ཉན་གཏོན་འོང་སྟེ་ཤོག་ཟེརཝ་ད་ ཏེ་ ཁོ་ཕྱི་ལས་སྦེ་ ཁོང་མར་ལས་ཨོག་ཀ་རྩིག་ཁལ་ལྔ་དང་ལྔ་འབདཝ་ད་ ཁོང་གཉིས་དཔྱལཝ་རེ་ལས་མ་མཐོང་མས་ དེ་ལས་ཏེ་ རྒྱ་ལ་བསྟན་འཛིན་འབྲུག་རྒྱལ་གྱིས་ སླབ་སླབ་མས་ དབའི་ ནཱ་ སྐྱེ་པའི་རྣམ་རྒྱལ་ཕུན་ཚོགས་ཀྱིས་ སླབ་སླབ་མས། ཁྱོད་སླབ་མི་འདི་ ཏེ་ སྤ་རོཔ་སླབ་མི་འདི་ ཆ་མཉམ་ཅ་ལ་སྒྲིགས་འབག་ཡི་ཟེར། so Bum Batha urgently ran to see Namgay Phuntsho but since there was hundred and five steps of wall between them, they could only see eachothers forehead. then Namgay Phuntsho said i have brought all the things that the parop had asked.

ཏེ་ རོགས་ཀྱིས་ཉེན་མི་བཏུབ་པས་ ག་དེ་འབད་བ་ཟེར་ ཁྱོད་ར་གི་ལུས་ནི་མས་ཏེ་ ག་དེ་སྦེ་འབད་ཟེར་མིན་འདུག་ཟེར་ ང་གིས་ཏེ་ ཁྱོད་སླབ་མི་འདི་འབག་ཡི་ ད་ ཁྱོད་ར་ནཱ་ལུས་ནི་མས་ད་ ང་འགྱོ་ཡི་ཟེར་ སླབ་འབད་སྦེ་འབདཝ་ད་ ད་ཁོ་ནཱེམ་འབདཝ་ཅིག་ ད་རྩིག་ཁ་ལས་བུད་ཚརཝ་མས་ཏེ་ མོ་དྲན་མེད་ཡར་སོངམ་མས་ ད་ རྒྱམོ་ཨང་རྒས་འདི་འོང་སྟེ་ ཇ་ཅིག་བསྐོལ་བྱིན་སྦེ་ དབའི་ བུ་མོ་ཟེར་ ནཱེ་སྦེ་མ་སྡོད་ཟེར་ ད་ལྟ་རང་ རྒྱ་བོ་འདི་ཚུ་གིས་ མཐོང་པ་ཅིན་ཟེར་ཏེ། i have done all i could but if you still cant go with me then, what more can i do, its your fate to stay here. Upon hearing this Bum Batha fainted and the old woman came and prepared tea for her. the old woman said please dont stay like this or else male servants might see you.

གཡས་བཤེད་གཡོན་བཤེད་རྐྱབ་ རྒྱ་བོ་རྒྱམོ་ཚུ་གིས་སྟེ་ གཡས་བཤེད་གཡོན་བཤེད་རྐྱབ་ དེ་སྦེ་མ་སྡོད་ཟེར་ ཏེ་མོ་རྐྱངམ་གཅིག་ཁར་ མི་སྐྱེལ་བར་ ཏེ་ཁོ་གིས་ཡང་རུབ་འབད་སྡོད་སྡོདཔ་མས་པ་རོགས་ འ་ནཱི་སྦེ་ཏེ་ མོ་རྐྱང་ ཁོང་གིས་འབད་ཚེ་ དེ་སྦེ་འབད་ཡི་ རོགས་ཆ་རོགས་འབད་སྡོད་ཡོད་མས་སྦ་ ཁོང་གིས་ འ་ནཱི་ལུ་འབད་སྦེ་ འ་ནཱེ་འབད་ཟེར་ཏེ་ འ་ནཱི་སྦེ་ར་ ཁོང་གིས་ ཟན་རྒྱ་རྐྱབ? ཏེ་སྒོ་བཅོ་བརྒྱད་ལུ་སྲུང་རྒྱབ་བཅོ་བརྒྱད་ཨིན་ལོ་ཏེ་ སྒོ་བཅོ་བརྒྱད་ལུ་ སྲུང་རྒྱབ་བཅོ་བརྒྱད་སྦེ་ འ་ནཱི་ནང་སྐོར་ནང་ཁོ་ཨིན་པས་ཏེ། the servant grab and hold sides of her, they felt pitty. They said, dont stay like that and they helped and accompanied with her. she was inside the door of eighteen with eighteen door keeper.

དེ་ཚེ་ཚར་ཅིག་འབདཝ་ད་ སླབ་མས་ལོ་ ཨང་རྒས་དེ་གིས་ ཨང་རྒས་འདི་ཏེ་ སྐེད་ལྦཝ་ཅིག་ཡང་ཡོད་ལོ་ཨམ་འདི་ སྐེད་ལྦཝ་ཅིག་ཡང་ཡོད་ཟེར་ཨིན་མས་ འདི་གིས་ སླབ་མས་ལོ་ དབའི་ བུ་མོ་ ཁྱོད་གཡུས་ཁར་འགྱོ་དགོ་མནོཝ་ཅིག་ཡོདཔ་ ག་དེ་སྦེ་ཡོདཔ་ཟེར་ཟེརཝ་མས་ སྨ་ཨ་མ་ ཐལ་ར་མ་ཐལ་པ་ཨིན་ ཨང་རྒས་ཟེར་ ཐལ་བར་ཅིན་འདི་དེ་ ང་གཡུས་ཁར་འགྱོ་དགོ་མནོཝ་ཟེར་ མནོཝ་མེན་ཟེར་ ད་ ང་ནཱ་འདི་དེ་ སྒྲིག་ར་མི་ལྕོགས་སྦེ་ཟེར་ སླབ་སླབ་མས། then one day the old woman asked her, do you really want to go back to your village? and then she replied its not that i am desperate to go back but then i cant survive here so thats why i want to go.

ཁྱོད་ར་ ང་ ནམ་ཅིག་གི་ཚེ་ང་ ཁྱོད་ལྷོང་འོང་ཟེར་ ཨ་ལུ་འདི་ སྤུས་ལས་རྔུ་མ་བཅུག་པར་ ལྟོ་ཡང་སྤུས་རྩ་སྦེ་བྱིན་སྦེ་ རྔུ་མ་བཅུག་པར་ ལོང་སྨ་རེ་ཟེར་ཟེརཝ་མས་ ཨེང་ཟེར་སླབ་སྦེ་ ཏེ་ཚར་ཅིག་སྦེ་གསེས་ ཕྱི་རུ་ཨམ་དེ་གིས་ ཁོང་ག་ར་ ཉལ་ཚརཝ་ཅིག་ སྲུང་རྒྱབ་ཚུའི་མ་ཚོརཝ་སྦེ་ ཆུ་ཚད་བསྐོལ་ ཕར་སྒོ་གི་ལུང་ཁ་ལུ་ སྒོ་རེ་ནང་ལུ་ ཀུ་གང་ཀ་གང་ཀ་བླུག་ སྒོ་སྐད་རྐྱབ་ནི་མེདཔ་སྦེ་ བཟོ་སྦེ་འབད་སྦེ་ཏེ་ སྒོ་ཕྱེ་བཞག་འབད་སྦེ། then the old woman told her to feed the baby well and dont let her cry, then when all the servants went to sleep without distrubing their sleep she boiled water and filled with hot water on every door gate to make it noiseless and then she made easy to get exist....

ཏེ་ ཨ་ལུ་ འབག་རནམ་ད་ བཀབ་ནེ་མེདཔ་མས་ མོ་ ཨ་ལོ་འབག་འགྱོ་རནམ་ད་ ཏེ་རོགས་བཞེས་སྒོ་ཡང་བྱིན་ཨམ་དེ་གིས་ ད་སོང་ཟེར་ ཏེ་འདྲོག་འོང་ག་ཟེར་ སླབ་སླབ་མས་ མི་འདྲོག་ཟེར་ ཏེ་ཨམ་དེ་གིས་ བཀབ་ནེ་ཟད་ཟདཔ་ཅིག་ཡོདཔ་མས་ཏེ་ ར་རྡུགས་ཅིག་ འདི་བཀལ་སྦེ་ ཏེ་འ་ནཱིའི་མཐའ་མར་ ཡ་ ཆུམ་དཀརཔ་བྲེ་གང་དབོག་སྦེ་ ག་འདྲོག་སར་འ་ནཱི་གཏོར་ཤིག་ཟེར་ སླབ་ད་ ཏེ་ མོ་སླབ་མས་སྦ་ བུམོ་རང་གིས་ ཏེ་ང་བཅས་ར། then the old woman fed her as well and asked if she would get afraid travelling? but she replied she wont and gave Bum Batha an old kabney to carry her child. Also she gave her some rice to sprinkle in every direction for safe travel.

ལྟག་ ད་རེས་དཔེ་གཏམ་འདུག་མས། བུམོ་རང་གི་ ཕྱོགས་ལུ་ལོག་པར་ དུས་དང་སྐརམ་རྩིས་ནི་མེད་ཟེར་ འདྲོག་ནི་མེད་ཟེར་ཏེ་སྨོ་ཤིག? འ་ནཱེ་སྦེ་ཏེ་ མོ་སླབ་སླབ་མས་ སྨ་ཨ་མ་ ང་རང་གཡུས་ཁར་ར་ འགྱོ་ནི་ཡོད་པ་ཅིན་འདི་དེ་ འདྲོག་ནི་མེད་ཟེར་ བུམོ་རང་གི་ཕྱོགས་ལུ་ལོག་པར་ དུས་དང་སྐརམ་ཡང་ རྩིས་ནི་མེད་ཟེར་ ང་དགའ་ཟེར་ཏེ་ དེ་ལས་ཏེ་ མོ་ད་ སྨོན་ལམ་བཏབ་ བུམོ་ ཨམ་དེ་གིས་སྦེ་ ལོག་མོ་རྒྱབ་ཐལཝ་ཅིན་ཏེ་ སྒོ་འདི་སྤུས་རྩ་སྦེ་བཅད་བཞག་ ཨམ་དེ་གིས་ མེན་བཟུམ་སྦེ་ མོ་འོང་སྦ། there is an old proverb "we dont need an astrologer insight while returning back to our own home" after saying this Bum Batha replied while returning home she wont even get afraid of travelling alone and doesnt consider such belief. Upon hearing this the old woman prayed for their safe travel and after they left she then closed the door tightly.

ཏེ་ ནམ་ཤར་དཀརཝ་ཅིག་ ནཱ་ལས་སྦེ་ རི་སྟོད་ཁར་ཐོན་སོང་ནུག་སྦ་ ཉི་མའི་རྩེ་ཕོགཔ་ཅིག་ ཏེ་ཁོ་ཡང་ རྟེན་འབྲེལ་གྱི་ཨིན་མས་ཏེ་ ཇ་ཕོརཔ་པའི་ནང་ འ་ནཱེ་སྦེ་བཀངམ་ད་ མར་རྫིང་གི་ནང་ལས་འོངམད་ ཇ་ཞག་ནང་མཐོང་མཐོང་མས་ཏེ་ རང་གི་རྟེན་འབྲེལ་གྱིས་ཏེ་ ཏེ་ཇ་ཞག་ནང་ཕོགཔ་ཅིག་ཏེ་ ཁོང་གཉིས་ཀྱི་ པར་ཐོན་སོངམ་མས་ སྐྱེ་པའི་རྣམ་རྒྱལ་ཕུན་ཚོགས་ ཏེ་དེ་བསྒང་ ཕོརཔ་ནཱེམ་མས་སྦ་ དངུལ་ཤལ་ཅནམ་སྦོམ་སྦེ་ཡོད་སྦ་ཏེ་སྨོ་ཤིག? འ་ནཱི་ ཅན་སྟེགས་ཁར་བཀལཝ་ད་ ཇ་ཞག་གི་མདངས་མཐོང། so the next morning they left for Rithokha. upon their departure, while Namgay Phuntsho was about to take a sip from his cup, the sun rays hit on his tea cup and saw his and Bum Batha Chenmi Rinzi's picture in it. So he took this as an auspicious sign for their fates to reunite soon.

གནག་ལེ་ འུམ་ ཇ་ ཧེ་མ་ར་ཏེ་ བཞེས་ཐུག་ཟེར་ འཐུང་དགོ་སྦེ་སྦ་ཏེ་ ཁོང་སྦོམ་ཚུ་གིས་ འདི་འཐུང་ དེ་ལས་ ཇ་འདི་འཐུངམ་ཅིག་ཏེ་ ཁོང་གཉིས་ཀྱི་ པར་ལྷོདཔ་ཅིན་ ཇ་འདི་ ཚ་ངེར་བཏོན་འཐུང་འབད་སྦེ་ དེ་ལས་ ཨ་ལོ་གོ་ཅུང་ཡང་ ཁོ་ར་ལུ་བཏོན་འབག་ མོ་རའི་བཀལ་མི་ དཀྱི་ར་ཚུ་ཡང་ འཐུ་འབག་སྦེ་ ད་མོ་རང་ར་ཨིན་ཟེར་མནོ་འགྱོཝ་ད་ ཧོག་ཀ་ཅིག་ནང་སྡོད་ནུག་ཟེར་མས་འ་ནཱི་ ཧོག་ཀ་ཅིག་ནང་ལུ་ ཚ་ངེར་བཏོན་སྒལ་ཏོ་ཁར་བཀབ་ ཨ་ལོ་འདི་ དོརམ་བར་ནང་བཙུགས་ བཀབ་ནེ་ཟད་རྡུགས་དེ་གིས་ བཀུགཔ་འབད་སྦེ། being born in a privileged family Namgay Phuntsho first had his morning porridge and urgently drank his tea. then following the auspicious sign he was sure it was Bum Batha and his child returning, so he packed his childs clothes and the clothes she gave him and then urgently left. after leaving he waited in a cave for them.

Naglay:

ཏེ་ ངོ་ཚར་མིན་དགོ་ཟེར་ ཁྱོད་ར་འ་ནཱ་ གོ་ལ་ཡང་ ནཱ་འབག་འོང་ཡི་ཟེར་ཏེ་ མོ་ར་བཀལ་མི་ གོ་ལ་བཀལ་འབད་སྦེ་ དེ་ལས་ཡར་སོང་ དེ་ལས་ཏེ་ ཁོ་གི་ མ་སྤུས་ལས་ ཨའི་དང་ཨ་པ་འབད་སར་འགྱོ་མ་བཏུབ་སྦེ་སྦ་ཏེ་ ཏེ་ཡང་ར་སྡོད་ ཏེ་དེ་ལསན་ཏེ་ འ་ནཱ་མོ་ལྷོད་ཞིན་ན་ལས་ཏེ་ མོ་གི་ དཀྱི་ར་འདི་བཞི་ལྟབ་རྐྱབ་ ཐགཔ་འདི་དེ་ཁར་བཀལ་འབད་སྦེ་ཏེ་ ཨེ་ཙི་འོག་རྐྱབ་འབག་ ད་ ཁྱོད་ར་ཡར་སྡོད་དགའ་དགའཝ་སྦེ་ བཟའ་སྡོད་སྨ་རེ་ཟེར། after meeting them, Namgay Phuntsho said you done need to feel ashamed and gave her clothes back to her, Upon their return Namgay Phuntsho didnt go back to his parents and stayed with Bum Batha Chenmi Rinzi and his child.

ཡར་ལཱ་འབད་ ཏེ་མར་སོང་སོངམ་མས་ཏེ་ མར་སོང་ཚེ་ ཨཔ་འདི་དང་ཨམ་འདི་ ལྟོ་ཚང་སྐྱེ་པའི་རྣམ་རྒྱལ་ཕུན་ཚོགས་ཡང་ ད་རིས་ཐོན་དོ་ཟེར་ ཐོན་དོ་ལགས་ ད་རིས་ཐོན་དོ་ ཏེ་ང་ཡང་ བཤལ་ཁམས་སངས་དང་འབྲེལ་བཞག་ཅིག་སྦེ་ འོང་ཡི་ཟེར་ ཏེ་ལྟོ་བཟའ་ཟེར་ ལྟོ་བཟའ་ཡི་གང་ར་མས་ཟེར་བའི་ལོ་ དེ་ལས་ ཁོང་གི་ ཨ་ཁུ་སྡེཔ་དེ་ཡང་འོང་མས་ཟེར་མས་ལོ་ འདུག་ཟེརཝ་མས་ལོ། while Bum Batha's parents were having their meal, Namgay Phuntsho arrived and the parents inquired what he was doing there. He replied i came here just like that and Bum Batha's uncle was also present.

དེ་ལས་ཏེ་ ཁོ་ནཱ་ལས་ ལྟོ་འདི་ མཇུག་བསྡུ་མ་བསྡུ་ཅིག་ལས་ ཡ་ཁྱོད་བུ་མོའི་ ལོ་གོ་ཟེར་ཏེ་ ཆ་རི་འདི་ བཀོ་བཀོཝ་མས་ འ་ནཱེ་སྦེ་ ཐག་ཟེར་བཀོ་འབད་སྦ་ དེ་ལསན་ སྡེབ་དེ་གིས་ཏེ་ དབུགས་གམ་དེ་ཏེ་ འུམ་་དབའི་ འ་ནཱ་ ནོར་འདོད་ཆེཝ་གཉིསཔ་འདི་ཟེར་ཏེ་ ང་བཅས་ ཡོད་རུང་མེད་རུང་ བུམོ་ཕུད་རྡོག་གཅིག་ལས་མེད་ ང་བཅས་ག་ར་ལུ་བསྡོམས་ འེ་ང་ས་ཁལ་ ས་ཁལ་ཁལ་ལང་ཟེར་ཏེ་ འདི་ཡང་ མོ་གིས་ ཤུལ་ལུ་ཟེར་ཏེ་ མོ་ལུ་ཨིན་ཟེར་ཏེ། while they were about to finish their meal Namgay Phuntsho threw away chargo of Bum Batha's yearly clothing, then the uncle reacted swiftly and said all we have is our Bum Batha and all he have now is for her only. whatever we did was for her own benefit in the future.

མི་ཁལ་བརྒྱད་ཀྱི་ལྷག་མཇུག་ མི་ཁལ་བརྒྱད་ཀྱི་ཆུང་ཤོས་ཨིན་ཟེར་ ས་ཁལ་གཅིག་ས་ལུ་བཀྲམ་མི་འདི་ཡང་ མོ་གི་སྐལཝ་ཨིན་ཟེར་ཏེ་ ཁྱོད་ག་ཅི་གི་ནོར་འདོད་ཆེཝ་ཟེར་ཏེ་ འོ་དེ་འཕྲོ་ལས་ འབོད་དམར་མཁསཔ་སྦྱིསཔ ག་ཏེ་ལས་ཨིན་རུང་ བཀུགཔ་བདའ་ཤོག་ཟེར་ཏེ་ བཀུགཔ་བདའ་་ དེ་ལས་ཏེ་ མང་བཏང་ བཏང་བཏངམ་མས་ ད་རུང་ ནཱ་ལས་མར་ མར་སྦེ་ ནཱ་ལས་མར་བ་འདི་ དམ་ཚིག་ནཱ་ལས་འཕྲང་སྟེ་མས་སྦ་ མར་གྱི་ཡང་ ཆ་མཉམ་བཀུགཔ་ད་ནུག་ཟེར་ལོ་མས། ................................... then the uncle ordered all the boegaps from rithoka as well as from remikha and ordered them to march towards Jala.

མར་ལས་དམག་འོང་ནི་སྦེ་ཏེ་ བཀུག་ཁོ་མར་ ཏེ་རྒྱ་ལ་བསྟན་འཛིན་འབྲུག་རྒྱལ་ ཉ་རོ་བརྫམ་དེ་བརྫམ་ཟེར་ རྒྱ་ལ་བསྟན་འཛིན་འབྲུག་གི་ཨ་ཞེམ་འདི་ ཐགཔ་གནག་ཐག་མདུན་ཐག་བཏགས་བདའ་ཤོག་ཟེར་ཏེ་ འདི་གཞི་འཕྱག་བདའ་ཤོག་ཟེར་ དེ་ལས་ཏེ་ རྒྱམོ་ཨང་རྒསམོ་འདི་གི་ཏེ་ མོ་ ཁྱིམ་ནང་འབད་དེ་ར་སྡོད་ཏེ་ མར་གྱི་ནང་རྟེན་འདི་ ཏེ་མོ་ རྒྱབ་ཁུར་ཨིན་མས་སྦ་ཏེ་ མོ་ཞུ་སྟེ་ སྤ་མགུ་ཕར་དབང་འདུས་ལམ་ནཱ་ རྒྱ་ལ་ མཇུག་རྒྱ་ལ་སྡོད་རུང་ མགུ་དབང་འདུས་ལཔ་རྩ་ལས་མཇུག་བསྡུ་མི་ཚུགས་ལོ། then the unlce ordered his Boegaps attaindent to chop Jala Tenzin Drugyal to pieces and also to bring back his sister tied with yaks hair. now the fate of their household is in that old woman's hand. The number of Boegaps were so huge that even if it starts from Jala, it doesnt end there at Wangdi Laabtse(peack of mountain)

མཇུག་ཕར་དབང་འདུས་ལཔ་རྩ་འབདཝ་ ནཱ་ མགུ་ནཱ་བྱག་ཕུག་ལས་ཕར་ཐོན་ཡི་ལོ་ འ་ནཱི་སྦེ་ཏེ་ གནམ་མེད་ས་མེད་ ཞིབ་འཕྱགཔ་དབང་འདུས་རྫོང་པ་གིས་ ཏེ་འ་ནཱེ་སྦེ་ གཞི་འཕྱགཔ་མར་ལས་སྦེ་བདའ་འོང་འབདཝ་ད་ ཏེ་རྒྱ་ལ་བསྟན་འཛིན་འབྲུག་རྒྱལ་ ཉ་རོ་བརྫམ་དེ་བརྫམ་ ཏེ་ ཨ་ཞེམོ་དེ་གིས་ ནཱེ་སྦེ་མ་འབད་ས་ ཁྱོད་འབདན་ ཁྱོད་ར་དགོང་ནི་ཟེར་ མོ་ཐགཔ་གནག་ཐག་མདུན་ཐགཔ་བཏགས་སྦེ་ཏེ་ ནཱ་ལས་ཕར་ ནོར་ ས་ མི་ ག་ར་གཞི་འཕྱག། It doesnt end at peack of Wangdi even it appear from Jala. So Wangdzop furiously chase and deadly wipe off all bases starting from south and even he mince Jala Tenzin Drugay. Even he didnt listen to her apologies not to do like that, without mercy he tight with yak hair rope and sweep all animals, land and people ..............

ཏེ་ ཡར་བདའ་ཆེ་ནུག་སྦ་ཏེ་ ཡར་བདའ་འབད་སྦེ་ དབང་རྫོངཔ་ལོ་ ཏེ་ཨམ་འདི་ དབང་རྫོང་པའི་གཟིམ་ཅུང་ནང་ དེ་ལས་ རྒྱ་ལ་བསྟན་འཛིན་འབྲུག་ ནཱ་སྐྱེ་པའི་ བུམོ་བ་ད་ཅན་མའི་རིན་འཛིན་གྱིས་ཡང་ ཆང་པ་ལང་གཅིག་འབག་ ཏེ་ཨམ་འདི་ ཆང་འཐུང་དགོ་སྦེ་སྦ་ཏེ་ འ་ནཱི་རྒྱམོ་ཨམ་འདི་ ཆང་ དེ་ལས་ ལྟོ་བང་ཁྲ་ནང་འདེགས་ཏེ་ དྭངས་ཆུ་ཟམ་ དེ་བསྒང་ ཟམ་རྙིངམ་ཅིག་ཡོད་དགོ་ཤིག? འ་ནཱིའི་ལུང་ཁར་འཛེག་སྦེ་ སྡོད་སྡོདཔ་མས་ཏེ། so they chased them away, Bum Batha Chenmi Rinzi brought wine-container and a food filled in cane basket to Wangdzops residence to let old woman to eat and drink

ག་དེ་སྦེ་བལྟ་རུང་ མོ་ ཨམ་འདི་འཐོན་ནི་མིན་འདུག་ཟེརཝ་མས་ལོ་ ཡུདཔ་ཅིག་ཉིམ་ཕར་གཡོས་སུ་ཅིག་འབད་ཚེན་ ཨམ་འདི་ གདོང་ཀྲང་ཀྲིང་བཏང་འོང་དེས་ལོ་མས་ ནཱེམ་ཅིག་འབག་འབད་སྦེ་ ནང་རྟེན་འདི་ཚུ་ དེ་ལསན་ཏེ་ འ་ནཱི་ ནང་རྟེན་འདི་ཞུ་ཏེ་ དེ་ལས་ ཨམ་འདི་ ལགཔ་སྐེད་མར་བཤེད་ཏེ་ ཡར་མོ་ར་འབད་སར་འཁྱིད་འབད་སྦེ་ དེ་ལས་ཏེ། so the old woman took a very long time to come. But when she did, she brought along the sacred relic with her and then Bum Batha Cenmi Rinzi took the old woman inside with her

ནང་རྟེན་ཡར། sacred relic

འོང་ ནང་རྟེན་འདི་ཡར་མས་སྦ་ དེ་ལས་ ཡར་ལུ་སྦེ་ཏེ་ དེ་ལས་ ཁོང་ཆ་ཁྱབ་འདི་ གཞི་དབང་རྫོང་པ་གིས་ མར་འཕྱག་ཆེ་ནུག་དགོ་ཤིག? འ་ནཱེ་སྦེ་འཕྱག་ ཏེ་བུམོ་བ་ད་ཅན་མའི་རིན་འཛིན་ ཏེ་རོགས་ཡར་ སྐྱེ་པའི་རྣམ་རྒྱལ་ཕུན་ཚོགས་དང་ཏེ་ དགའ་ཏོག་ཏོ་ སྐྱིད་ཏོང་ཏོ་སྦེ་སྡོད་ དེ་ལས་ ཨམ་འདི་ཡང་ཏེ་ མོ་ཁོང་དང་ཆ་སྟེ། so then the sacred relic was with them. then Namgay Phuntsho and Bum Batha Chenmi Rinzi lived happily and that the old woman also decided to stay with them there.

གོ་ལ་དེ་ཡང་ ཏེ་མོ་གྱོན་མི་འདི་ མོ་གྱོན་ ཏེ་འ་ནཱེ་སྦེ་ ཕར་དང་ཚུར་སྦེ་ཏེ་ ཏེ་མཉམ་དགའ་ཏོག་ཏོ་སྦེ་ འ་ནཱེ་སྦེ་ ཏེ་ལོག་ཁོང་ར་གཉིས་ འ་ནཱེ་སྦེ་ བསྟུན་འགྲོས་ཡོད་ཟེར་ དཔེ་གཏམ་འ་ནཱེ་སྦེ་ བཤུབ་མས་ཏེ་ འ་ནཱེམ་ཅིག་ཨིན་མས་ལགས། འུ་ཧུ་ཧུ་ཧུ་ཧི་ཧི་ཧི། so finally, Bum Batha Chenmi Rinzi and the old woman wore and exchange their cloths and lived happily with Namgay Phuntsho. So it is said that since their karmic fate was very stong, they eventually reunited with each other. so this is how the story ended. auh..hu..hu..hu he..he..he...

ཁ་ཟས། snack.