Skip to main content Skip to search
31 Jan 2017
3 min 32 sec
Video Overview
Creators: 
Sherig Dentshog

Jangchub Wangmo from Nganglam village sings a sorrow song. This kind of alo, or “melancholy song,” is mostly sung in eastern parts of Bhutan, and is never performed alongside a dance. The lyrics say, “I did not want to sing the sorrow song, but my throat badly wanted to sing it… The sun may be shining for some, but it is setting for others… I pray that one day may we meet again in the Western Pure Land, after sadly departing from each other.”  

 

Transcript search
No results found for this search
0 of 0
  • བྱང་ཆུབ་དབང་མོ་ Jangchub Wangmo
    ཨ་ལོ་མི་གཏང་ཟེར་ན། །
    If I am not to sing the Alo song.
  • བྱང་ཆུབ་དབང་མོ་ Jangchub Wangmo
    ཨའེ་ལས་དང་ལ་སྐྱོ་མོའི་ལ་མ་བཞག །
    My Karma and sorrow didn't leave me.
  • བྱང་ཆུབ་དབང་མོ་ Jangchub Wangmo
    ཨ་ལོ་ལ་གཏང་གེ་ཟེར་ན། །
    If I am not to sing the Alo song.
  • བྱང་ཆུབ་དབང་མོ་ Jangchub Wangmo
    ཨའེ་ཏོང་ཏོ་ལྐོད་མས་ལ་མ་བཞག །
    My vocal cord in my neck didn't leave me.
  • བྱང་ཆུབ་དབང་མོ་ Jangchub Wangmo
    ཨའེ་ཁྲི་གདུགས་ལ་ཤར་ས་གཅིག་པ། །
    The Sun rising from one point.
  • བྱང་ཆུབ་དབང་མོ་ Jangchub Wangmo
    ཨའེ་ནུབ་ས་ལ་རང་རང་སོ་སོར། །
    but setting in different points.
  • བྱང་ཆུབ་དབང་མོ་ Jangchub Wangmo
    ཨའེ་ནུབ་ཕྱོགས་ལ་བདེ་བ་ཅན་དུ། །
    In the western paradise
  • བྱང་ཆུབ་དབང་མོ་ Jangchub Wangmo
    ཨའེ་འཛོམས་པའི་ལ་སྨོན་ལམ་ལ་བཏབ་ཤོག །
    Let us meet, will be my prayers.
  • བྱང་ཆུབ་དབང་མོ་ Jangchub Wangmo
    ལགས་སོ།
    laso!