My name is Dinath Sharma. I stay here. Before it's called as Bindu. In the past, it is Bindu block. From the year 1990 Dasho Dzongda named an N bindu.

ང་གི་མིང་དི་ན་ནད་ཤར་མ་ཨིན། ད་ང་སྡོད་ས་འདི་ཧེ་མ་འབདན་བིན་དུ་ཟེར་སླབ་ ཏེ་དེ་ལས་བིན་དུ་ཟེར་སླབ་སྡོད་པའི་གང་རང་ བིན་དུ་བུ་ལོག་(block)ཨིན། བིན་དུ་ཟེར་སྡོད་པའི་གང་རང་དྲོགས་རྫོང་དག་མིང་ཨེན་བིན་དུ་ཟེར་མིང་གནམ་ལོ་༩༩༠་བཏག་གནངས་ཡི།

So, the History of this temple is. There was a boy named Birkha Bdr Gurung. Before he used to stay with the sheep.

དེ་ལས་འནི་ལྷ་ཁང་འདི་གི་རྒྱལ་རབས་འདི་ག་ཅིག་སྨོ་ཟེར་བ་ཅིན། ནང་ལུ་ཧེ་མ་བིར་ཁ་བཱ་དུར་ཟེར་མི་གུ་རུམ་བུ་ཚུ་གཅིག་སྡོད་ཅིག ཧེ་མ་འདི་ལུག་བྱང་ས་སྡོདཔ་ཨིན་ ལུག་གི་བྱང་ས་སྡོད་པ་ད་རང་འཆོལ་ནི་གོ་བཙུགས་ནུག དེ་ལས་འཆོལ་འཆོལའི་རང་༢༠༠༢ ལས་འཆོལ་འདི་ ག་ཅིག་ཨིན་ན་མ་ཤེས་འབད་སྡོད་ནུག ཤུལ་ལས་ང་ལྷ་ཨིན་ཟེར་སླབ་ནི་གོ་བཙུགས་ནུག་ འདི་ཡང་ལྷ་མོ་ཨིན་ཟེར་སླབ་ནུག

While he was staying with the sheeps, he started with shiver. From the year 2002 he kept on shivering. He knew nothing, was just shivering. Later he said that he is "Bhagawati", means he is three kali kyanya's devi.

So, like wise he used to go to the forest and to the lake. We used to follow him and I am the one to follow him regularly. There was a hole next to the lake. He entered and there formed a Devithan. Later what happened to Devithan is, before during our forefather's time, they used to sacrifce animals [Goat, Bird, Hen.] Since Devithan was already formed, they prayed whole day.

དེ་ལས་འནི་འབད་སྡོད་པའི་གང་རང་ཁོ་ ཕར་ཚལ་མ་དང་མཆོ་ཡོད་ས་ལས་ཕར་འགྱོག་འགྱོ་ ང་བཅས་ཀྱི་ཁོང་རྟིང་བདའ་འགྱོཝ་ཨིན། འདི་ནང་ལས་ཡང་ཁོང་རྟིང་བདའ་འགྱོ་མི་ཅིག་ང་ཨིན། དེ་ལས་མཆོ་གི་སྦོག་ལོག་ཁར་དོང་ཅིག་ཡོད་མི་ནང་ན་ལས་གནས་གཅིག་ཡང་བཏོན་དའི། འདིའི་ཤུལ་ལས་ག་ཅིག་འབདའི་ཟེར་བ་ཅིན་ གནས་འདི་བཟུམ་ནང་དང་ཕུག་ང་བཅས་གི་ཕམ་རྒེས་ཤོས་ཚུ་གི་སྐབས་ལས་རང་ ར་ཕུ་ཀྲེ་བྱ་བསད་འདི་ཉི་མ་གང་རང་ལྷ་གསོལ་ནི་འདུག

After the prayer cermnoney ended, He [Birkha Bdr Gurung] asked; "why did you all made me hungry? If you all really have a desire to have temple here, then I am going to stay. Other wise I shall leave for heaven.

ལྷ་གསོལ་ཚ་བའི་གང་ལས་ ང་ལུ་ག་ཅིག་འབད་ལྟོ་བཀྱེས་བཞགས་ཅིག་ ད་འདི་ནང་ལྷ་ཁང་བཞེངས་པ་ཅིན་ང་ན་སྡོད་ནི་ འདི་མེན་པ་ཅིན་ང་ལོག་ལྷ་གཡུས་ལུ་འགྱོ་ནི་ཨིན། དེ་ལས་ལོག་ལྷ་གཡུས་ལུ་འགྱོ་བཅུ་བ་འདི་ལྷ་ཁང་བཞེངས་ད་གེ་ཟེར་ སྤག་ཤིང་ལྟོག་འབད་ ད་རེས་ལྷ་ཁང་ཡོད་ས་ ལྷ་ཁང་ཆུང་ཀུ་ཅིག་བཞེངས་འབད་ དཀར་མེ་ཕུལ་ནི་གོ་བཙུགས་ཅིག

Therefore it would be good of we construct a temple here. Gradually we started to built a small temple, the one that is here and started to offer prayers and butter lamps.

The day was believed to be "Dhanya purniya Mungshir." From that day [Purniya] onwards, he started to built the temple. He was elder than us. He looked after the temple for about 10 to 12 years. One day he went to collect mud for the temple, unfortunately he was buried by the mud and his spinal code got dislocked. So, he was taken to an Idian Hospital called Bakdukra and he was no more.

ཏེ་འདི་ཉི་མ་འདི་ང་བཅས་ཟླཝ་་་་ པའི་ཚེ་བཅོ་ལྔ་ཨིན་ ཏེ་འདི་ནང་ལས་བཞེངས་ནི་གོ་བཙུགས་འདི་ ང་བཅས་ལས་རྔྒེས་ཤོས་འབད་མི་གཅིག་ཡོད། ཁོང་གི་ལོ་བཅུ་ཐམ་བཅུ་གཉིས་དེ་ཅིག་ བདག་འཛིན་ཐབས་ཅིག དེ་ལས་ལས་ཁོང་ཉི་མ་ཅིག་ ལྷ་ཁང་སྦྱིས་རྐྱབ་ནིའི་ས་བརྐོ་བ་འགྱོཝ་ད་ ས་གི་ཡེབ་འདི་སྒལ་ཚིགས་དཀྲུགས་འདི་ རྒྱ་གར་གི་ས་གནས་ བཱག་གྲོག་ར་སྨན་ཁང་ནང་འབག་པའི་སྐབས་ཤི་སོང་ཡི།

Though he was no more, we didn't lose our hope. We still believe that this temple is comsidered as a precious and may be one day God shall bless us abdantely. Still today we offer prayers and butter lamps.

དེ་ལས་ཁོང་ཤི་སོང་འདི་རང་འབད་རུང་ ང་བཅས་ཆ་ཁྱབ་ཀྱི་འདི་ལྷ་ཆེན་གི་ལྷ་ཁང་བྱིན་རླབས་གནངས་འོང་མནོ་འདི་ ད་རེས་ནང་པ་ཡང་མཆོད་ཕུལ་སངས་བཏང་འབད་ནི་འདི་བཀོ་མ་བཞགས། འདི་གི་ཧེ་མ་ང་བཅས་ཀྱི་བདག་འཛིན་མ་འབད་བའི་སྐབས་ ཁོ་གི་ཨཔ་ཧས་ཏ་མན་ཟེར་མི་གི་ཨ་རྒས་ཅིག་ཡོད་ཁོ་གི་བདག་འཛིན་འབད་བར་ནང་རང་ ཁོང་ཡང་ཤི་སོང་ཡི། དེ་ང་བཅས་མི་ཚུ་འཛོམས་འདི་ལྷ་ཁང་འདི་ལོ་བཞེངས་གེ་ཁ་ཆམ་འདི་ ང་བཅས་ཀྱི་འནི་འདི་གནམ་ལོ་༢༠༠༣་ལུ་ལྷ་ཁང་བཞེངས་ཚ་ཡི། དེ་ལས་ང་བཅས་ཀྱི་ཀུན་གཉེར་གཅིག་ཡང་བཏོན་འབད་་ཕྱག་དང་མཆོད་པ་ཕུལ་ནི་ཁོ་བཙུགས་ཡོད།

Before the temple was fully give to the people, it was looked after by his father, Hastaman. After his father's death, the people decided to look after the temple. And in 2003 we decided to make a concert cement wall for the temple. We kept a care taker for the temple who can offer prayer and butter lamps.

Since we are blessed to offer prayers and butter lamps only, we cannot say in details about this temple but we are in prayers with God always.

ད་འདི་གི་བྱིན་རླབས་ག་ཅིག་ཡོད་ཟེར་བ་ཅིན་ ང་བཅས་ཀྱི་འདི་ཕྱག་དང་མཆོད་པ་ཕུལ་ནི་མ་བཏོག་ བྱིན་རླབས་འདི་མཐོང་ནིའི་ནུས་ང་བཅས་ལུ་མེདཔ་ལས་ བྱིན་རླབས་འདི་ཡོད་ཟེར་ང་བཅས་ཀྱི་སླབ་མི་ཚུ་འབད། དེ་འབདཝ་ད་ང་བཅས་ཀྱི་ལྷ་ལུ་གསོལཝ་བཏབ་འདི་རང་ཡོད། ཏེ་བྱིན་རླབས་ཡང་མ་གནང་ཟེར་སླབ་ནི་མེད་ ག་ཅི་འབད་ཟེར་བ་ཅིན་ ང་བཅས་ཀྱི་ས་གོ་འདི་ནང་བཀའ་ངལ་སྦོམ་འབད་ག་ནི་ཡང་མ་འབྱུངས། ད་རེས་ཚུན་ཚོད་ལྷའི་མཐུག་དང་ནུས་པ་ལས་ སྤྱང་ཀ་འབད་བཟའ་ནི་དགོན་ནི་མེད་པ་འདི་མ་སྡོད། ཕྱུག་པོ་འདི་གནའ་མེད་ས་མེད་ཕྱུག་པོ་འདི་འགྱོ་འགྱོ་ཡང་མེད་ ཏེ་ད་ལྷ་ཁང་འདི་གི་རྒྱལ་རབས་འནི་འབད་ཨིན་ མེ་གྲམ།

We are blessed and till now no one has suffered. The people out here are not so poor nor rich. The people can make their days meal. They are no so rich also. So, this is the history of this temple, madam.